müterabbıs

(a. s.) : tarabbus eden, bekli/en.

müterabbi'

(a. s.) : bağdaş ku-/up oturmuş.

müteradif, müteradife

(a. i. ridf'den) : 1) terâdüf eden, birbirine tabî bağlı olan; birinin ardı sıra giden. 2) gr. yazılışı ayrı, mânâsı bir olan [kelime] , eşanlamlı, *anlamdaş, fr. synonyme. Elfâz-ı müteradife : *eşanlamlı kelimeler; [esed, şîr, gazanfer, haydar. , gibi] , (bkz. : mürâdif).

müterâfık

(a. s.) : 1) refakat, arkadaşlık eden, beraber bulunan. 2) karışık, karışmış, bir arada.

müterâfi'

(a. s.) : murafaaya giden, duruşma için hâkime giden.

mûterâfiân

(a. i. c.) : murafaa, duruşma istiyen iki taraf.

müterahhil, müterahhile

(a. s.) : terahhül eden, göç eden, bir yerden bir yere göçen. Kavâfil-i müterahhile : göç eden kafileler.

müterahhim

(a. s. rahm'den) : merhamet eden, acıyan.

müterahhim-âne

(a. f. zf.) : merhamet ederek, acıyarak.

müterahhir

(a. s.) : deniz gibi dolup taşan; dolup taşan.

müterâhi

(a. s.) : terâhî eden, geri çekilen, ağır davranan, yavaş hareket eden.

mütera'id

(a. s.) : irtiâdeden, titreyen.

müterâkib

(a. s. rükûb'dan) : kiremit gibi bir biri üstüne binmiş olan.

müterakim, müterakime

(a. s.) : teraküm eden, biriken, birikmiş, toplanmış, yığılmış. Evrâk-ı müterakime : birikmiş evrak. Nukud-ı müterakime : birikmiş paralar.

müterakkıb

(a. s. rükûb'dan) : terakkubeden, bekliyen, gözliyen, uman.

müterakkıs

(a. s.) : bir düziyeyukarı çıkıp aşağı inen, bir düziye sallanıp raks ve hareket eden.

müterakkıyâne

(a. f. zf.) : terakki edene, ilerileyene yaraşır yolda.

müterakkî, müterakkiye

(a. s. raky'den) : terakkî eden, ilerileyen, ileri, ilerilemiş. Milel-i müterakkiye : ileri milletler.

müterâ'sıf

(a. s.) : terâsuf eden, , saf suretinde birbirine yanaşıp sıkışmış olan.

müterâsil

(a. s.) : terâsül eden, haberleşen, mektuplaşan.

müterassıd

(a. s. rasad'dan) : tarassudeden, dikkatle gözeten, bekliyen, kollıyan.

müterassıdîn

(a. s. müterassıd'ın c.) : tarassudedenler, dikkatle gözetenler, bekli-yenler, kollıyanlar.

müterâzî

(a. s. rızâ'dan) : karşılıklı olarak birbirinden razı ve hoşnut olan.

mütercem

(a. s. ve i. terceme'den. c.) : tercüme olunmuş, bir dilden başka bir dile çevrilmiş.

mütercim

(a. s. ve i. terceme'den. c. : mütercimin) : tercüme eden, bir dilden başka bir dile çeviren [yazı ile]

mütercimin

(a. s. ve i. mütercim'in c.) : tercüme edenler, bir dilden başka bir dile çevirenler fyazı ile]

mütereccî

(a. s. recâ'dan) : 1) ümîdeden, uman. 2) yalvaran.

mütereddi

(a. s. redy ve redeyân'dan) : soysuzlaşmış.

mütereddid

(a. s. redd'den) : 1) bir yere gidip gelen. 2) mec. tereddüdeden, karar veremiyen, kararsız, ikircimli.

mütereddid-âne

(a. f. zf.) : 1) bir yere gidip gelerek. 2) mec. tereddüdederek, , kararsızlıkla.

mütereddidin

(a. s. mütereddid'in c.) : 1) bir yere gidip gelenler. 2) tereddüdedenler, karar veremiyenler, kararsızlar.

mütereffi'

(a. s. ref'den) : 1) tereffu'eden, yukarı kalkan, yükselen. 2) ululuk gösteren.

mütereffih

(a. s. refh'den) : refah bulan, rahat ve bolluk içinde yaşıyan.

mütereffih-âne

(a. f. zf.) : refah bulana, rahat ve bolluk içinde yaşıyana yaraşır yolda.

mütereffihîn

(a. s. mütereffih'in c.) : refah bulanlar, rahat ve bolluk içinde yaşıyanlar.

mütereffik

(a. s. c. : mütereffikîn) : teraffuk eden, sükûnetle, yumuşaklıkla davranan.

mütereffik-âne

(a. f. zf.) : sükûnetle, yumuşaklıkla davranana yaraşır surette.

mütereffikîn

(a. s. mütereffik'in c.) : teraffuk edenler, sükûnetle, yumuşaklıkla davrananlar.

müterehhib

(e. s. c. : müterehhibîn) : terehhübeden, rahip olan, rahip gibi ibâdetle meşgul bulunan.

müterehhib-âne

(a. f. zf.) : rahip gibi ibâdetle meşgul olarak.

müterehhibîn

(a. s. müterehhib'in c.) : rahip gibi ibâdetle meşgul olanlar.

müterekkib

(a. s. rükûb'dan) : terekkübetmiş, bir şey başka bir şeyle birleşmiş, (bkz. : müteşekkil).

müterekkin

(a. s.) : 1) terekkün eden, erkândan olan. 2) ma'nen kuvvet bulan.

müteremrim

(a. s. c. : müteremrimîn) : teremrüm eden, bir şey söyliyecekmiş gibi davrandığı halde susan.

müteremrim-âne

(a. f. zf.) : müteremrimcesine, bir şey söyliyecekmiş gibi davrandığı halde susana yakışır yolda.

müteremrimîn

(a. s. müteremrim'in c.) : teremrüm edenler, bir şey söyliyecekmiş gibi davrandığı halde susanlar.

müterennih

(a. s.) : sarhoşluktan veya başka bir hâlinden dolayı iki tarafa sallanarak yürüyen.

müterennih-âne

(a. f. zf.) : sarhoşluktan veya başka bir hâlinden dolayı iki tarafa sallanarak yürüyene yaraşır yolda, böyle yürüyerek.

müterennim

(a. s. renîm'den. c. : müterennimîn) : terennüm eden, güzel sesle yavaş yavaş şarkı söyliyen. (bkz. : mütegannî).

müterennim-âne

(a. f. zf.) : terennüm edene, şarkı söyliyene yakışır surette, şarkı söyliyerek.

müterennimîn

(a. s. müterennim'in c.) : terennüm edenler, güzel sesle yavaş yavaş arkı söyliyenler.

müteressib

(a. s. rüsûb'dan) : teressübeden, dibe çöken, durulan, tortulanan.

müteressim

(a. s. resm'den) : teressüm eden, resmeyliyen.

mütereşşif

(a. s.) : irtişâf eden, emerek azar azar içen.

mütereşşih

(a. s. reşh'den) : 1) tereşşüh eden, ter gibi sızan, terliyen. 2) mec. işitilen, (bkz. : mesmû').

müterettib

(a. s. retb'den) : 1) sıralanmış. 2) âit olan, üstüne düşen. 3) îcâbeden, gereken. 4) meydana gelen, dolayı.

müterevvih

(a. s.) : terevvüh eden, bir şeyden râyiha, koku alan, kokulanan, (bkz. : müteşemmim).