muvâade

(a. i.) : va'dleşme, sözleşme.

Muvaa’za

(a. i. va'z'dan) : vaaz ve nasîhat etme.

muvâcehât

(a. i. muvâcehe'nin c.) : yüzleşmeler, yüz yüze gelmeler.

muvacehe

(a. i. vech'den) : 1) yüzleşme, yüz yüze gelme. 2) karşı, ön. Bi-l-mu-vâcehe : yüzleştirerek.

muvâceheten

(a. zf.) : yüz yüze, karşı karşıya, (bkz. : rO-be-rû).

muvâdaa

(a. i. sül. : adâ) : düşmanlığı bırakıp barışma.

muvafakat

(f. a. i. vefk'den) : 1) uygunluk, uyma. (bkz. : mutabakat, münâsebet). 2) uzlaşma, razı olma, pek! deme. Bi-muvâfakat : razı olarak.

muvâfakat-ı tarafeyn

iki tarafın razı olması.

muvâfât

(a. i.) : sözünün eri olma.

muvaffak

(a. s. vefk'den) : 1) Allah'ın yardımına ulaşmış, işi rast gitmiş [kimse] . 2) başaran, beceren. 3) i. erkek adı.

muvaffakıyyât

(a. i. vefk'den. muvaffakıyyet'in c.) : başarılar.

muvaffakıyyet

(a. i. vefk'den. c. : muvaffakıyyât) : 1) Allah'ın yardımiyle başarı gösterme. 2) ele geçirme, başarma.

muvaffık

(a. s. vefk'den) : muvaffak eden, başarı kazandıran [Allah] . Cenâb-ı muvaffık-ül-umûr ; işlerde muvaffakıyyet kazandıran [Allah]

muvafık

(a. i. vefk'den) : uygun, yerinde, (bkz. : münâsib).

muvâhât

(a. i. uhuvvet'den) : kardeş etme, kardeşliğe kabul etme [birbirini]

muvâhebe

(a. i.) : çok bağışlama.

muvahhad, muvahhade

(a. s. ve i. vahdet'den) : 1) tevbîdedilmiş, bir've tek hâle konmuş. Düyûn-i muvahhade : birleştirilmiş borçlar. 2) gr. bir noktalı. Bâ-i muvahhade : be harfi [tek noktalı-]

muvahhid

(a. s. vahdet'den. c. : muvahhidîn) : tevhîdeden, Allah'ın birliğine inanan.

muvahhidân

(a. i. vahdet'den. muvahhide'nin c.) : (bkz. : muvahhidîn1.

muvahhid-âne

(a. f. zf.) : muvahhid'e yakışır surette.

muvahhidîn

(a. s. vahdet'den) : 1) tevhîdedenler, Allah'ın birliğine inananlar. 2) Fas ve İspanya'da hüküm sürmüş olan bir hanedan.

muvahhiş

(a. s. vahşet'den) : tev-ftfş eden, korkutup ürküten, (bkz. : mOhiş).

muvâkebe

(a. i.) : bir işte gayret ve sebat gösterme.

muvâkere

(a. i.) : tarlanın mahsûlünden bir kısmını almak şartiyle beraberce ekme.

muvakkar

(a. s. vekar'dan) : 1) tevkir edilmiş, ağırlanmış, saygı gösterilmiş olan. 2) vakarlı, ağırbaşlı. 3) i. erkek adı.

muvakkaran

(a. zf.) : 1) ağırlanmış, saygı gösterilmiş olarak. 2) vakarla, ağırbaşlılıkla.

muvakkat, muvakkate

(a. s. vakt'den) : 1) tevkît edilmiş olan, muayyen bir vakite mahsus, süreksiz, geçici. 2) eğreti. Hükûmet-i muvakkate : geçici hükümet.

muvakkaten

(a. zf.) : muvakkat, geçici olarak, eğreti olarak.

muvakkıf

(a. s. vukuf dan) : tev-kîf eden, durduran, alıkoyan.

muvakki'

(a. i.) : fermanlara tuğra çeken kimse.

muvakkir

(a. s. vekar'dan) : tevkir eden, ağırlıyan, saygı gösteren; ululıyan.

muvakkit

(a. s. ve i. vakt'den) : 1) tevkît eden, vakti tâyin eden kimse. 2) tam ayarlı saat, fr. chronometre.

muvakkit-hâne

(a. f. b. i.) : muvakkit'in bulunduğu oda. [ekseriya, muvakkitle ve zamanı ta'yin eden âlet ve saatlerle birlikte, büyük camilerin yanında bulunur]

muvâlât

(a. i.) : dostluk, karşılıklı sevgi, koruma, yardım.

muvâneset

(a. i. üns'den) : ünsiyet peyda etme, birbirine alışıp beraber yaşama. 2) insandan kaçmayış, insana alışma.

muvânis

(a. i. üns'den) : 1) ünsiyet peyda eden, birbirine alışıp birlikte yaşıyan. 2) insandan kaçmıyan, insana alışan.

muvârât

(a. i.) : bir şeyi örtüp gizleme.

muvâredât

(a. i. vürûd'dan. muvârede'nin c.) : 1) gelen şeyler, gelen eşya, fr. provenances. (bkz. : idhâlât). 2) ilhamlar, akla gelen şeyler.

muvârede

(a. i. vürûd'dan. c. muvâredât) : 1) gidip gelme. 2) iki şâirin, birbirlerinden habersiz olarak, tesadüfen aynı beyitleri söylemeleri.

muvârese

(a. i. mîrâs'dan) : miras yeme [birbirinden]

muvâsaka

(a. i.) : birbirine söz verip anlaşma.

muvasala, muvasalat

(a. i. vusûl'den) : vâsıl olma, varma, ulaşma; yetişme, (bkz. : vusul).

muvâsât

(a. i.) : ı. yardım, iyilik, dostluk etme. 2) ölen bir me'murun ailesine maaş bağlama.

muvâsebe

(a. i.) : atlama, zıplama, sıçrama [bir birinin üstüne]

muvassâ

(a. s.) : tavsiye olunan.

muvassî

(a. s.) : (bkz. : mûsî).

muvassile

(a. i.) : (bkz. : mûsile).

muvaşşah

(a. s. vişâh'dan) : 1) süslenmiş, süslü, giyinip kuşanmış. 2) ed. akrostiş, mısrâlarının ilk harfleri bir kelime meydana getiren manzume. 3) müz. i. eskj Arap halk şiir ve müziğinde müşterek bir şekil olup, sonradan klâsik bir mâhiyet arzetmiye başlamıştır. Bugün elde bes-teleriyle birçok muvaşşah mevcuttur.

muvaşşahan

(a. zf.) : muvaşşah olarak.

muvât

(a. i.) : ölüm. (bkz. : mevt).

muvâtât

(a. i.) : (bkz. : muvafakat).

Muvâyese

(a. i.) : yeise, kedere düşürme.

Muvazaa

(â. i. vaz'dan) : 1) bir meselede bahse girişme. 2) mee. danışıklı dövüş.

Muvâzaaten

(a. zf.) : danışıklı dövüşle.

muvâzabet

(a. i.) : bir işe durmadan çalışma, bir işle dâima uğraşma.

muvâzât

(a. i. vezy'den) : 1) muvâzî, paralel olma. 2) mukavemet, dayanma.

muvâzâtiyye

(a. i.) : fels. *ko-şutluk, paralellik, (r. parallelisme.

muvâzene

(a. i. vezn'den) : 1) iki şey, vezince, ağırlıkça birbirine denk olma. 2) karşılıklı iki şeyin denkliği, uygunluğu. 3) gelir ile giderin bir gelmesi. 4) kıyas, ölçü. 5) fiz. *denge. 6) top. jeod. ölçülen açı ve tullerin ölçü-hatâlarının giderilmesini sağlamak üzere tatbîk edilen hesap ameliyesi. muvâzene-i düveliyye t devletlerin tarafça bir gelmesi, bir kararda bulunması, statüko.

muvâzene-i kısmiyye

jeod. top. bir çok üçgen ve dörtgenle bir kaç bazdan meydana gelmiş bir nîrengi şebekesinin muvâzene hesaplarının doğruluk veya yanlışlık ameliyesinin sonunda kontrol edilebileceğinden bu mahzuru önlemek üzere şebekeyi gruplar hâlinde ele alarak her grubun kontrolünü sağlıyan ve geri dönmiye manî olan hesap sistemi, Boltz Grup muvâzenesi.

muvâzene-i mâliyye

devletin geliriyle giderinin bir olması.

muvâzene-i şebekiyye

jeod. top. bir takım üçgenler, dörtgenlerden teşekkül eden bir nirengi şebekesinin kül hâlinde ölçme hatâlarının giderilmesi için tatbîk edilen hesap ameliyesi.

muvâzene-İ utnûmiyye

vekâletler bütçesinin bütünü, [mülhak, katma bütçeler buna dâhil değildir]

muvâzene-i zaviye

jeod. top. herhangi bir nîrengi şebekesinde ölçü hatâlarını gidermek için yalnız zaviye rasatlarına dayanan hesap sistemi.

muvâzene-i zû erbaat-il-adlâ

jeod. top. birinci derece, ikinci derece şebekelerindeki zincirlerde ve bir nîrengi şebekesinin baz sisteminde kullanılan ve her köşesinden bütün köşelere rasat yapılar dörtgenin ölçü hatâlarını gidermek için kullanılan hesap sistemi.

muvâzenet

(a. i. vezn'den) : 1) denkleşme, denk gelme, (bkz. : muvâzene). 2) fiz. *denge.

muvâzenet-i gayr-i mütehavvile

fiz. bozulmaz *denge.

muvâzenet-î mâyiât

fiz. hidrostatik, fr. hyd-rostatique.

muvâzenet-i müstakırre

fiz. kararlı *denge.

muvâzenet-i mütehavvile

fiz. kararsız *denge.

muvâzıb

(a. s.) : bir işe durmadan çalışan, bir işle dâima uğraşan.

Muvazi

(a. s.) : geo. paralel. fr. parallele.

muvazin

(a. s. vezn'den) : 1) vezince, ağırlıkça birbirine denk olan. (bkz. : muâdil). V. uygun, denk.

muvazza'

(a. s.) : îtibarsız [kimse]

muvazzaf, muvazzafa

(a. y. a. s.) : 1) tavzîf edilmiş, kendisine vazîfe verilmiş. 2) maaşla ta'yin edilmiş 3) i. ilk yapılan askerlik hizmeti.

muvazzafan

(a. zf.) : vazifeli olarak.

muvazzafın

(a. s. muvazzafın c.) : (bkz. : muvazzaf).

muvazzafıh

(a. s. vuzûh'dan) : tavzîh edilmiş, îzâh olunmuş, açıklanmış etraflıca anlatılmış.

muvazzahan

(a. zf.) : vazıh olarak, açıktan açığa.

muvazzıf

(a. s.) : tavzîf eden, vazifelendiren; maaşlandıran.

muvazzih

(a. s. vuzûh'dan) : îzâh eden, açıklıyan.