mûlâ-minhâ

(a. b. i.) : huk. [eskiden] îlâ olunan zevce, (bkz. : îlâ).

mu'lem

(a. s. ilm'den) : işaretlenmiş, belirtilmiş.

mûlî

(a. i.) : îlâ eden zevç.

mu'lim

(a. s. elem'den) : (bkz. : müellim).

mu'lin

(a. s. alenden) : îlân eden, umûma bildiren, haber veren.