muîd

: معيد

(a. s. i.) : inzibat te'mînine me'mur muallim yardımcısı, (bkz. : mubassır).

muldd

: معد

(a. s. add'den) : îdâdeden, hazırlayan.

muîl

: معيل

(a. s.) : çoluku çocuku ve müteallikatı çok olan kimse.

Muill

: معل

(a. s.) : alîl eden, hasta eden.

muîn

: معين

(a. s. avn'den) : 1) iane eden, yardımcı. 2) yardımcı.

muîr

: معير

(a. s.) : iare eden, ödünç veren.

muizz

: معز

(a. s.) : izzet ve ikram edici, ağırlayıcı; Allah.

muje

: معوژه

(f. i.) : 1) gam, kaygı, tasa. 2) belâ, musîbet.