mit'âm

(a. s. c. : matâim) : yemeği bol olan; çok yemek yiyen.

mithara

(a. i. tahâret'den) : matara.

mişyâ'

(a. s.) : boşboğaz.

mîtîn

(f. i.) : külünk, taşlan kayaları parçalamakta kullanılan büyük çekiç.