mei'n

: مئن

(a. i.) : ašlanacak ve inlenecek yer.

mejdek

: مژدك

(f. h. i.) : Nūžīrevān'żn babasż Kubādż Sāsānī zamanżnda peygamberlik iddia eden Nīžāburlu zekī ve ālim bir adam. (bkz. : mezdek).

mejeng

: مژنگك

(f. i.) : 1) keder, gam, tasa. 2) nefret edilen, hož olmżyan.