kûz

(f. s.) : kanbur. (bkz. : kûhân, kûh-püşt).

kûr

(a. i.) : 1) bardak, (bkz. : kadeh). 2) tas; çanak.

kuzah

(a. i.) : 1) bulutlara karışan bir melek. 2) şeytan adlarından biri. 3) renk renk olan çizgi. Kavs-i kuzah : astr. ebem kuşağı, yağmur kuşağı, (bkz. : alâim-i semâ'). Tabaka-i kuzahiyye : anat. göz tabakalarından biri.

kuzât

(a. i. kadî, kâzî'nin c.) : kadılar. Kadi-l-kuzât : kadıların başı. (bkz. : kadî, kazî, kudât).

kûze

(f. i.) : su testisi.

kûze-ger

(a. f. b. i.) : bardakçı; çömlekçi.