kîr

(a. i.) : zift, katran.

kîr

(f. i.) : erkeklik âleti, (bkz. : kadîb, zeker, zübb).

kira'

(a. i.) : kira, bir şeyin kullanılmasına bedel olarak verilen ücret.

kiram

(a. s. kerîm'in c.) : soydan gelenler, soyu temizler; ulular, şerefliler. 2) cömertler, eli açıklar. (bkz. : kürema)

kirâr

(a. i.) : tekrar, bir daha. (bkz. : tekerrür).

kirâren

(a. zf.) : tekrar olarak, tekrar suretiyle, tekrar tekrar, (bkz. : mükerre-ren).

kirâren mirârâ.

(bkz : mükerreren)

kirbâs

(a. i. c. : kerâbîs) : bez; kumaş, keten ve pamuk bez. (bkz. : kirpâs)

Kird-gâr

(f. b. i.) : Allah.

kirîs

(f. i.) : 1) aldatma. 2) yaltaklanma.

kirîşek

(f. i.) : savaşçı, (bkz. : ceng-âver, ceng-cû).

kirişte

(f. i.) : çerçöp.

kirm

(f. i.) : kurt [böcek] . kirm-i ebrişîm : ipekböceği. kirm-i şeb-efrûz : ateşböceği.

kirpâs

(f. i.) : 1) pâdişâh ve vezir evlerindeki divanhane, dergâh. 2) (bkz. : kirbâs).