kimâm

(a. i.) : 1) hayvan ağızlığı, burunduruk. 2) (kimm'in c.) : bot. tomurcuklar.

Kimm

(a. i. c. : kimâm) : bot. çiçek kâsesi, çiçek kapçığı, tomurcuk, (bkz. : kümm).

kimüs, keymos

(a. i.) : yemeklerin mîdede ezildikten sonra aldığı hal. [kelimenin aslı Yunancadır]

kimya'

(a. i.) : kimya.

kimyâ-yi bâtıl

[eskiden] simyâgerlerin mevzuları olan şeyler, (bkz. : simya).

kimyâ-yi gayr-ı uzvî

kim. inorganik kimya, fr. chimie inorganique.

kimyâ-yi ma’denî

kim. madenî kimya, fr. chimie minerale.

kimyâ-yi saadet

1) ruhun maddiyattan ayrılarak maneviyâta geçmesi; 2) Gazzâlî'nin meşhur eseri.

kimyâ-yi uzvî

kim. organik kimya, fr. chimi organique.

kimyager

(a. f. b. i.) : kimya âlimi, tahlil işleriyle uğraşan uzman.

kimyevî

(a. s.) : kimya ile ilgili, kimyâlık.