kifâet

(a. i.) : (bkz. : kifayet, küfv).

kifâf

(a. i.) : 1) (bkz. : ke-fâf). 2) (keffe'nin c.) : kefeler, terazi gözleri, terazi tablaları, (bkz. : kefef).

kifâh

(a. i.) : savaş.

kifât

(a. i. küfv'ün c.) : eşler, benzerler, denkler, arkadaşlar.

kifayet

(a. i.) : 1) yetişme, elverme; yeterlik. 2) iktidar, yararlık.

kifl

(a. i. c. : ekfâl) : hisse, nasîp, pay. Zül-kifil : Kur'an'da zikri geçen, rivayete göre adı Bişr ibnü Eyyûb olan zâtın lâkabı.