kâş |
: | كاش |
(f. e.) : (bkz. : kâşâ, kâşk, kâşki). |
kâşâ |
: | كاشا |
(f. e.) : (bkz. : kâş, kâşk, kâşki). |
kâşane |
: | كاشانه |
(f. i.) : 1) mükemmel ev, köşk, malikâne. 2) yuva. (bkz. : âşiyân, âşiyâne, me'vâ). |
kas'arire |
: | قشعريره |
(a. i.) : ürperme [tüyler] |
kâşâne-i mürgan |
: |
("ka" uzun okunur.) : kuş yuvası. |
|
kaşî |
: | كاشی |
(f. i.) : İran'ın Kaşan şehrinde yapılan bir çeşit çini, çini fayans. |
kâşif |
: | كاشف |
(a. s. keşf'den.) : 1) keş feden, bulan, meydana çıkaran. |
kâşif-i esrâr-ı nihân |
: |
gizli sırları keşfeden, ke ramet sahibi. 2) erkek adı. |
|
kâşî-ger |
: | كاشيگر |
(f. b. i.) : g. s. çinici, çini yapan sanatkâr. |
kâşk |
: | كاشك |
(f. e.) : (bkz. : kâş, kâşâ, kâşki). |
Kâşki |
: | كاشكی |
(f. e.) : keşke, dilek anlatan cümlelerin başına getirilerek : "ne olurdu" gibi, özleme veya pişmanlık anlatır, (bkz. : kâş, kâşâ, kâşk). |
kaşr |
: | قشر |
(a. i.) : bir şeyin kabuğunu soyma. |