isr

اثر

(a. i.) : 1) iz, eser, alâmet, nişane. 2) meslek, gidiş.

isrâ'

اسراء

(a. i. sirâyet'den.) : geceleyin yürütme, yürütülme; gönderme. leyle-i isrâ', şeb-i isrâ : Hz. Peygamber (Aleyhisselâm)'in mi'rac gecesi.

isrâ'

اسراع

(a. i. sür'at'den) : sür'atlendirme, hızlandırma, çabuklandırma.

icrâc

اسراج

(a. i. sirâc'dan.) : yakma, yandırma.

israf

اسراف

(a. i. şeref den. c. : isrâfât) : gereksiz yere harcama, (bkz. : ibzâr, teb-zîr).

isrâfât

اسرافات

(a. i. israfın c.) : gereksiz yere harcamalar.

isrâfîl

اسرافيل

(a. i.) : dört büyük melekten kıyamet kopacağını öttüreceği boru ila bildirecek olan biri : sûr-i israfil : israfil'in kıyamet kopacağında öttüreceği boru.

israil

اسرائيل

(a. h. i.) : Hz. Yakub (Aleyhisselâm)'un lâkabı. benî israil : israil oğulları.

isrâiliyyât

اسرائيليات

(a. i. c.) : israil oğulları kitaplarında olup, oradan aktarılan hurâfemsi bâzı hikâye ve menkabeler.

isrâr

اسرار

(a. i. sırr'dan.) : sır tutma, gizleme.

isrâr-ı esrâr

sırların gizlenmesi.