ishakıyye

:

اسحاقيه

(a. h. i.) : tas. hafîfiyye tarîkati şubelerinden biri. [ebî ishak ibrâhîm bin şehriyâr-ül-mürşid. ül kâzrûnî tarafından kurulmuştur]

ishal

:

اسهال

(a. i. sehl'den.) : mülayim dışarıya çıkma, iç sürme, sürgün.

ishâl-ı tıflî

:

 

hek. [yeşil] çocuk ameli.

ishân

:

اثخان

(a. i.) : düşmanı perişan etme, düşman perişan edilme.

ishân

:

اسخان

(a. i.) : ısıtma, ısıtılma; kızdırma, kızdırılma, (bkz. : teshîn).

ishân-ı ayn

:

 

göz kızartma, ağlatma.

ishâr

:

اسهار

(a. i.) : gece uyutmayıp uyanık bulundurma.

ishât

:

اسخاط

(a. i.) : gücendirme, darıltma.