iade |
: |
اعاده |
(a. i. avd'den.) : 1) gerigönderme; gönderilme, geri çevirme. 2) eski hâline getirme. 3) karşılık yapma. |
iâcfe-i afiyet |
: |
|
iyileşme, [hastalıktan]. |
iâde-i i'tibâr |
: |
|
kaybedilen itibârı tekrar kazanma, iflâstan kurtulma [ticârette]. |
iâde-i muhakeme |
: |
|
yeniden muhakeme. |
iâde-i mücrimin |
: |
|
suçluların kendi memleketlerine gönderilmesi. |
iâde-i yemin |
: |
|
hasmın teklîf ettiği yemîni kendisine ettirme. |
iâde-i ziyaret |
: |
|
karşı ziyarette bulunma. |
iâde-ten |
: |
اعادةً |
(a. zf.) : geri çevrilmek üzere. |
iâle |
: |
عاله |
(a. i.) : çoluk çocuğun nafakasını tedârik etme. |
iânât |
: |
اعانات |
(a. i. iâne'nin c.) : yardım için toplanan paralar, yardım paraları. |
iane |
: |
اعانه |
(a. i. c. : iânât) : yârdım için toplanan para, yardım parası. |
iânet |
: |
اعانت |
(a. i. avn'dsn.) : yardım. |
iâneten |
: |
اعانةً |
(a. zf.) : iane, yardım suretiyle. |
iare |
: |
اعاره |
ödünç verme.(bkz. : ikraz). |
iâre-i mukayyede |
: |
|
bir malın, bir mülkün, kayıt ve şartlarla birbirine ödünç olarak verilmesi. |
iâre-i mutlaka |
: |
|
bir malın, mülkün sahibi tarafından hiç bir kayıt ve şarta bağlı kalmıyarak birine ödünç verilmesi. |
iâreten |
: |
|
(a. zf.) : ödünç olarak. |
iaşe |
: |
اعاشه |
(a. i. ayş'den) : 1) yaşatma. 2) geçindirme, geçindirilme, besleme. |