Iyâd

:

عياد

(a. i.) : İsmâilî gurubundan büyük bir Arap kabilesinin adı.

Iyadet

:

عيادت

(a. i.) : 1) hatır sorma, ziyaretinde bulunma, gidip görme. 2) hasta ziyaret etme, hasta ziyareti.

Iyâdeten

:

عيادة

(a. zf.) : hatır so rarak [hasta hakkında].

ıyâfe

:

عيافه

(a. i.) : kuş ile fala bakma.

Iyâl

:

عيال

(a. i.) : 1) bir kimsenin geçindirmek zorunda olduğu kimseler. 2) kadın, eş. (bkz. : zevce). Evlâd ü lyâl : çoluk çocuk. Kesîr-ül-ıyâl : geçindirmek zorunda bulunduğu kalabalık bir ailesi olan. (bkz. : h6rende-gân).

Iyâr

:

عيار

(a. i.) : (bkz. : ayar).

Iyâr-dân

:

عياردان

(a. f. b. s.) : ölçü, değer bilir, (bkz. : ayâr-dân).

Iyâz

:

عياذ

(a. i.) : sığınma, (bkz. : iltica)

Iyâzen

:

عياذا

(a. zf.) : sığınarak.

ıyâzen b'-illâh

:

 

Allah'a sığınarak.

Iyn

:

عين

(a. s. aynâ'nın c). : (bkz. : îyn).