Iyâd |
: |
عياد |
(a. i.) : İsmâilî gurubundan büyük bir Arap kabilesinin adı. |
Iyadet |
: |
عيادت |
(a. i.) : 1) hatır sorma, ziyaretinde bulunma, gidip görme. 2) hasta ziyaret etme, hasta ziyareti. |
Iyâdeten |
: |
عيادة |
(a. zf.) : hatır so rarak [hasta hakkında]. |
ıyâfe |
: |
عيافه |
(a. i.) : kuş ile fala bakma. |
Iyâl |
: |
عيال |
(a. i.) : 1) bir kimsenin geçindirmek zorunda olduğu kimseler. 2) kadın, eş. (bkz. : zevce). Evlâd ü lyâl : çoluk çocuk. Kesîr-ül-ıyâl : geçindirmek zorunda bulunduğu kalabalık bir ailesi olan. (bkz. : h6rende-gân). |
Iyâr |
: |
عيار |
(a. i.) : (bkz. : ayar). |
Iyâr-dân |
: |
عياردان |
(a. f. b. s.) : ölçü, değer bilir, (bkz. : ayâr-dân). |
Iyâz |
: |
عياذ |
(a. i.) : sığınma, (bkz. : iltica) |
Iyâzen |
: |
عياذا |
(a. zf.) : sığınarak. |
ıyâzen b'-illâh |
: |
|
Allah'a sığınarak. |
Iyn |
: |
عين |
(a. s. aynâ'nın c). : (bkz. : îyn). |