dek

(f. i.) : 1) hîle, oyun. (bkz. : desîse). 2) s. dilenci. 3) dilencilik. 4) s. sağlam, muhkem. 5) tokuşma, çatma. 

dekâkîn

(a. i. dükkân'ın c.) : dükkânlar. 

dek-bâz

(f. b. s.) : hîlekâr, . oyuncu.