dâs

(f. i.) : 1) orak. 

dâs-ı zerrin

altın orak; mec. yeni ay. 2) meç. 3) tahra, orakcık. 4) tuzak. 5) bot. sedef otu. 

dâsâr, dâstâr

(f. i.) : tellal, simsar. 

dâse

(f. i.) : orak. (bkz. : dâs). 

dâstân

(f. i.) : 1) destan, epope, hikâye, masal. 2) şöhret, ün. 

dâstânî

(f. s.) : 1) destan kahramanlarına yakışacak surette, kahramanca 2) destan ile ilgili, fr. epique. 

dâstân-serâ

(f. b. s.) : destan okuyan, destancı. 

dâş

(f. i.) : çanak çömlek ve kireç ocağı. 

dâşte

(f. s.) : 1) köhne, eskimiş, yıpranmış. 2) mâlik ve sahip olmuş. 

dâşten

(f. m.) : 1) tutmak, mâlik olmak, elde etmek. 2) görüp gözetlemek. 3) zaptetmek. 4) eskimek.