çû

چو

(f. e.) : (bkz. : çûn). 

çûb

چوب

(f. i.) : ağaç değnek, odun, sopa; çöp. (bkz. : çûbek). 

çûbân

چوبان

(f. i.) : çoban, sığırtmaç, (bkz. : râî, şûbân). 

çûbe

چوبه

(f. i.) : oklava, oklaği. 

çûbek

چوبك

(f. i.) : davul tokmağı, değnek, sopa; çomak, (bkz. : çûb). 

çûb-hâr

چوبخوار

(f. b. i.) : zool. ağaç kurdu. 

çûbîn, çûbîne

چوبين ، چوبينه

(f. s.) : ağaçtan yapma şey, değnek gibi kuru nesne. 

çûbîn

چوبين

(f. h. i.) : Nûşirevân'akarşı ayaklanmışolan, Hürmüz'ün seraskerî Beh-râm'ın lâkabı. 

çûg

چوغ

(f. i.) : 1) boyunduruk. 2) su arkı. (bkz. : cûg). 

çuha

چوخه

(f. i.) : 1) yün kumaş, çuha. 2) papaz feracesi. 

çûha-dâr

چوخه دار

(f. b. i.) : 1) hizmetçi; kapıcı. 2) me'mur. 

çumâçum

چماچم

(f. i.) : alm. (bkz. : nâsiye). 

çumçuma

چمچمه

(f. i.) : çamçak denilen ağaç çanak, kap. 

çûn

چون

(f. e.) : gibi, mademki, çünkü, nasıl, nice, misilli, nîçin. (bkz. : çirâ). 

çûnân

چونان

(f. e.) : öyle, böyle. 

çûnîn

چونين

(f. e.) : böyle. 

çûn ü çirâ

چون وچرا

(f. b. e.) : nasıl ve nîçin.