cüfâ'

جفاء

(a. i.) : 1) köpük. 2) su üzerindeki çörçöp. 

cüfâen

جفاءً

(a. zf.) : boşuna, beyhude, faydasız yere. 

cüfâf

جفاف

(a. s.) : kurumuş. 

cüfâl

جفال

(a. s.) : bol, (bkz. : vâfir). 

cüff

جف

(a. i.) : 1) dimağa işlemiş olan baş yarığı. 2) s. kof, içi boş. 

cüfre

جفره

(a. i. c. : cüfer) : çukur, boşluk. 

cüft

جفت

(f. s.) : çift, ikili, eşi olan, tek olmıyan. 

cüft

جفت

(f. i.) : at, katır gibi hayvanların attığı çifte. 2) hayvan ve insan sağrısı. 3) benzer, eş. (bkz. : mânend). 

cüfte-endâz

جفته انداز

(f. b. s.) : çifte atan. 

cüft-gâv

جفت گاو

(f. b. i.) : çiftöküzü.