cübb

جب

(a. i.) : kuyu. (bkz. : bi'r, çeh). 

cübb-i Yûsuf

Yusuf Peygamberin atıldığı kuyu. 

cübbe

جببه

(a. i. c. : cübeb) : [evvelce]sarıklı din adamlariyle bâzı yaşlı kimselerin giydikleri uzun üstlük. 

cübeb

جبب

(a. i. cübbe'nin c.) : pardesü gibi üste giyilen şeyler, üstlükler, (bkz. : cibâb). 

cübn

جبن

(a. s.) : korkaklık, (bkz. : cebânet). 2) peynir. 

cübnî

جبنی

(a. s.) : 1) peynir hâlinde olan şy. 2) i. peynirci. 

cübün

جبن

(a. i. cebîn'in c.) : alınlar.