cûş

جوش

kaynama, (bkz. : çûşiş, çûşânî). 

cûş-i âb

suyun coşması, coşkun akışı. 

cûş-i dıl-i enhâr

ırmakların gönlünün coşması, coşkunluğu. 

cûş ü hurûş-i nev-bahâr

İlkbahar neşesi ve âhenpi. 2) tas. coşma, taşma. 

cûşâcûş

جو

(f. b. s.) : çok coşkun, taşkın. 

cûşâk

جوشاك

(f. i.) : kaynama. 

cûşân

جوشان

(f. s.) : coşan, kaynıyan, coşkun. 

cûşânî

جوشانی

(f. i.) : coşma, kaynama, (bkz. : cûş, cuşiş). 

cûş-âver

جوش آور

(f. b. s.) : coşturucu. 

cûşîde 

جوشيده

(f. s.) : coşmuş, kaynamış. 

cûşîr, cûsire

جوشير ، جوشيره

dokumacı. 

cuşiş

جوشش

(f. i.) : coşmuş, kaynama. (bkz. : cûş, cûşânî). 

cûşiş-i yâd

anmanın coşkunluğu.