cîbâ |
: |
جيبا |
(f. i.) : odun. |
cibâb |
: |
جباب |
(a. i. cübbe'nin c) : (bkz. : cübeb). |
cibâh |
: |
جباه |
(a. i. cebhe'nin c.) : alınlar. |
cibâl |
: |
جبال |
(a. i. cebel'in c.) : dağlar. |
cibâl-i mübâlıa |
: |
|
huk. kimsenin mülkiyeti altında olmıyan dağlar. |
cibâl-i şahika |
: |
|
yüksek dağlar. |
cibâyât |
: |
جبايات |
(a. i. cibâyet'in c.) : câbî-likler, vergi, gelir toplamalar. |
cibâyet |
: |
جبايت |
(a. i.) : vergilerin ve başkaca devlet gelirlerinin tahsili, câbîlik. (bkz. : câbî). |
cibillet |
: |
جبلت |
(a. i.) : huy, cibilliyet, yaradılış, (bkz. : fıtrat). |
cibilletsiz |
: |
جبلتسز |
(a. t. b. s.) : soysuz, sütübozuk. |
cibillî |
: |
جبلي |
(a. s.) : yaradılışta olan, tabîî. (bkz. : fıtrî). |
cibilliyyet |
: |
جبليت |
(o. i.) : Arapça["cibillet" kelimesinin Türkçe bozuntusu], (bkz. : cibillet). |
cibril |
: |
جبريل |
(a. i.) : Cebrail, Cebreîl). |
cibs |
: |
جبس |
(a. s.) : 1) kansız, hissiz, hayırsız, alçak [kimse], 2) i. kireç. |
cibt |
: |
جبت |
(a. i.) : put. (bkz. : hâç çelîpâ, salîb, sanem). |