büt

(f. i. c. : bütan) : 1) put. (bkz. : çelîpâ, sanem). 2) s. güzel.

büt-i perîneş

periye benziyen güzel. 

büteyrâ

(a. i.) : 1) Güneş, (bkz. : hurşîd, mihr, şems). 2) sabah. 

büt-hâne

(f. b. i.) : puthâne. (bkz. : sanem-hâne). 

büt-kede

(f. b. i.) : puthâne, puta tapanların ibâdet ettikleri yer. 

büt-lâl

(f. b. s.) : hayran elan, şaşa kalan, (bkz. : mebhût). 

büt-nigâr

(f. b. i.) : putçu. (put îmalcisi); portreci. 

büt-perest

(f. b. s.) : pute tapan. 

büt-şiken

(f. b. s.) : put kırar. 

büt-şikestî

(f. b. i.) : pu : kırıcılık. 

büt-tirâş

(f. b. s.) : put, heykel yapan, (bkz. : heykeltiras). 

büt-tirâşî

(f. b. i.) : pu : , heykel yapıcılık. 

bütû'

(a. i.) : 1) kesilme. 2) uzaklaşma. 

Bütül

(a. i. batn'ın c.) : 1) karırlar. 2) nesiller, soylar.