büş

(f. i.) : 1) kâhkül. 2) at yelesi. 3) s. eksik, noksan. 

büşkânî

(a. i.) : 1) kendi dilini bilmiyecek kadar ahmak adam. 2) Arap çocuğu olduğu halde Arapçayı bilmiyen ahmak. 

böşrâ

(a. i.) : müjde, sevinçli haber. 

Büşter

(f. i.) : hek. kurdeşen, pislikten veya kan bozukluğundan meydana gelen kaşındırıcı bir hastalık. 

büşterem, büşterî

(f. i.) : (bkz. : büşter).