bükâ'

(a. i.) : ağlama, gözyaşı dökme.

bükâ-yi sürür

sevinçten doğan gözyaşı.

büki-yi şedîd

hüngür hüngür ağlama. 

bükâ-alûd

(f. b. s.) : ağlatıcı. 

bükâ-engîz

(f. b. s.) : ağfatıcı. 

bükât

(f. s. bâkî'nin c.) : ağlıyanlar. 

bükm

(a. s. ebkem'in c.) : dilsizler. 

bükre

(a. i.) : sabah, seher, erken, tan yeri. (bkz. : bâmdad). 

bükse

(a. i.) : 1) saksı. 2) kiremit parçası. 3) kaydırak.