büc

(f. i.) : keçi. 

bücâl

(f. i.) : 1) kömür. 2) ateş koru, (bkz. : zügal). 

bücbûha

(a. i.) : orta yer, bir yerin ortası. 

bücc

(a. i.) : kuş yavrusu, palazı. 

bücdet

(a. i.) : ilim, bilgi. 

bücr

(a. s.) : 1) şer, fena, kötü. 2) şaşılacak şey. 

büceriyy, bücriyye

(a. i.) : âfet, belâ, musîbet. 

bücûd

(a. i.) : oturma [bir yerde], (bkz. : tebcîd). 

büeûl, bücül

(f. i.) : anat. topuk kemiği, aşık kemiği. 

bücûs

(a. i.) : sövme, (bkz. : şetm). 

büç, beç

(f. i.) : ağzın iç tarafı, avurt.