butayn

(a. i.) : karıncık, küçük karın veya göz, hücre. 

bûte

(f. i.) : 1) kökünden çıkar çıkmaz, dal ve yaprakları yerlere yayılan, gövdesiz ve kısa saplı nebatlar. 2) kuyumcuların altın ve gümüş erittikleri kap, kuyumcu kalıbı, pota. 3) g. s. çeşme, mezartaşı, sebil v.b. gibi mermer veya değerli taşlardan yapılan eserler üzerine ucu kıvrık bir yaprak şeklinde oyma motif. 

butha

(a. i.) : iyi huy. 

butîmâr

(f. i.) : »ol. çok zaman su kenarlarında bulunan ve balıkçıl denilen, sorguçlu ve kırmızı gagalı bir kuş. 

butlan

(a. i.) : bâtıllık, boşluk, çürüklük, beyhûdelik. (bkz. : butûl).

butlân-ı da'vâ

dâvanın esassız, haksız, boş oluşu. 

butu'

(a. i.) : gecikme, geç kalma

butûl

(a. i.) : boşluk, çürüklük, bey hûdelik. (bkz. : butlan). 

butun

(a. i. batn'ın c.) : 1) karın, lar. 2) nesiller, soylar.