bîka

(a. i.) : mercimek. 

bika'

(a. i. buk'a'nın c.) : yerler, topraklar, ülkeler. 

bikâmet

(a. i.) : (bkz. : bekâmet). 

bî-kâr

(f. b. s.) : 1) işsiz [kimse]. 2) bekâr. 

bî-karâr

(f. a. b. s.) : 1) kararsız. 2) rahatsız. 

bî-kayd

(f. a. b. s.) : kayıtsız, alâkasız, aldırmaz. 

bî-kaydâne

(f. a. zf.) : kayıtsızca. 

bî-kem-ü-kâst

(f. b. zf.) : eksiksiz olarak, tamam olarak. 

bî-kerân

(f. b. s.) : sınırısız, sonsuz, uçsuz, kenarsız. 

bî-kes

(f. b. s.) : kimsesiz. 

bî-kesâne

(f. b. zf.) : kimsesizlere yakışır bir halde. 

bî-kesî

(f. i.) : bîkeslik, kimsesizlik 

bîkıvâs

(f. a. b. s.) : ölçüsüz. 

bikmâz

(f. i.) : şarap; şarap meclisi; şarap içme. 

bikr

(a. i. c. : ebkâr) : dokunulmamış, kızoğlan kız, genç kız; kızlık, (bkz. : beka-ret). 

bikr-i fikr

ilk olarak söylenen fikir. 

bikr-i hükmî

huk. tekerrür etmemek ve hakkında hadd-i zina icra edilmemiş olmak şartiyle zina ettiği malûm olan kız. 

bikle

(a. i.) : 1) tabîat, yaradılış. 2) şekil, biçim, kılık, kıyafet. 

bîkusûr

(f. a. b. s.) : kusursuz, eksiksiz, tam.