bîje

(f. s.) : 1) hâlis, katıksız, saf, sırf, sâde, salt. 2) zf. husûsiyle. 

Bîjen

(f. i.) : Iran mitolojisinde kahraman meşhur Rüstem'in kızkardeşinin oğlu. [Ef-râsyab'ın kızı Münije'ye aşık olduğundan dolayı Efrâsyab tarafından bir kuyuya hapsedilmişse de Münije'nin yardımiyle Rüstem tarafından kurtarılmıştır]. 

bijeng

(f. i.) : kapı anahtarı.