bîe

(a. i.) : yurt, konak. 

bi-ecmâihim

(a. zf.) : hepsi, cümlesi. 

bî-edeb

(f. a. b. s.) : edepsiz, terbiyesiz. 

bi-emr-illâh

(a. zf.) : Allah'ın emriyle. 

bi-esrihi

(a. zf.) : hep bir arada. 

bîet

(a. i.) : 1) hal, durum, keyfiyet, nitelik. 2) bir menzile konma. 

bi-eyyi-hâl, bi-eyyi-hâlin

(a. f. zf.) : herhalde, mutlaka, elbette.