bîb |
: | بيب |
(a. i.) : havuza su akıtan musluk; havuzdan dışarıya su akıtan delik; havuza gelen suyun yolu, bacası. |
bi-bahâ |
: | بي بها |
(f. b. s.) : paha biçilemiyecek kadar değerli. |
bî-bahâne |
: | بي بهانه |
(f. b. s.) : bahânesiz, sebepsiz. |
bî-baht |
: |
(f. b. s.) : bahtsız, talihsiz. |
|
bî-bâk |
: | بي باك |
(f. b. s.) : korkmıyan, çekin-miyen, sakınmıyan. |
bî-bâkî |
: | بي با كي |
(f. b. i.) : korkusuzluk, aldırış etmeme. |
bî-bedel |
: | بي بدل |
(f. a. b. s.) : benzersiz, eşsiz. |
bî-behre |
: | بي بهره |
(f. b. s.) : 1) behresiz, nasipsiz, mahrum. 2) değersiz. |
bî-beka |
: | بي بقا |
("ka" uzun okunur, t. a. b. s.) : bekasız. |
bî-berâet |
: | بي برائت |
(f. a. b. s.) : be-râetsiz, kurtuluşsuz. |
bî-berg |
: | بي برگك |
(f. b. s.) : dalsız. |
bî-berg ü neva |
: |
elinde, avucunda birşeyi olmıyan. |
|
bîbî |
: | بي بي |
(f. i.) : 1) sayın bayan, hanım, ev kadını, hatun. 2) hala. |
bibr |
: | ببر |
(f. i.) : fare, sıçan. |