bâ

(a. i.) : "b" harfinin Arapça okunuşu, [tek noktalı olduğundan "bâ-i muvahhide" ve noktası altta olduğundan "bâ-i tahtâniyye" denir].

bâ'

(a. i. c. : ebvâ’) : 1) kulaç. 2) erişme, yetme. 3) kuvvet, kudret, beceriklilik. 4) şeref; kerem, vergili, verimli olma. Kasîr-ül-bâ' : 1) kısa boylu; 2) beceriksiz; 3) zavallı. Tavîl-ül-bâ' : 1) uzun kulaçlı; 2) gücü yeter; 3) eli açık; vergili, verimli.

bâ, be

(f. e.) : ile,... li. Cemâl-i bâkemâl : tam, mükemmel güzellik. Yârân-ı bâ-safâ : safâlı dostlar.

bâ-berât

berat ile.

bâ-emr-i âlî

sadrâzamın emri, fermanı ile.

bâ-haber

haberli, bilgili.

bâ-jurnal

zabıt varakası ile. 

bâ-mazbata

mazbata ile.

bâ-posta

posta ile, posta ederek.

bâ-tahrîrat

tahrîrat ile, yazı ile.

bâ-tapu

tapu ile.

bâ-vekar

vakarlı, ağırbaşlı.

bâ-an-ki

(f. e.) : şu suretle ki, şu şartla ki.