Gelmek. Elçi olarak gelmek.

وَفَدَ على القوم و إليهم ـــِــ يَفِدُ وَفْدًا ووُفوداً ووِفادةً

Fa.

فهو وافِدٌ (ج) وفود ووَفْدٌ و أوفاد و وُفَّد

Koştu. Yükseldi. Hayvan başını kaldırıp kulaklarını dikti. (- o): Kaldırdı, yükseltti. (- o ala, ila): Elçi gönderdi.

أَوْفَدَ

Çoğalmak, bollaşmak.(- o): Çoğaltmak, bollaştırmak. Korumak. Bir kimseye hediyesini geri vermek.

وَفَرَ الشىءُ ـــِــ يَفِرُ وَفْرًا وفِرة ووُفورًا

Çoğalmak.

وَفُرَ الشىءُ ـــَــ يَوْفُرُ وَفارةَ

Çoğalttı. Bol verdi. Namusunu korudu. Saçını uzattı.

وَفّرَ الشىءَ

Çoğaldı, bollaştı.

تَوَافَرَ

Saydı, alaka gösterdi. Gayret gösterdi.

تَوَفَّرَ على صاحبه

Tam, eksiksiz.

المَوْفور

Çok.Zengin. Tam.

الوَفْرُ (ج) وُفور

Çokluk.Uzun veya toplu saç.

الوَفْرَةُ (ج) وِفار

Acele.Yüksek yer.

الوَفْرُ (ج) أَوفاز و وِفاز

Çabuk, süratli.

المِيفاض

(=)

الوَفْضُ (ج) أَوفاض

Doğru veya uygun olmak.(-o):Anlamak. Arzusunu uygun bulmak.

وفِقَ الأمرُ ـــِــ يَفِق وَفْقًا

Birleştirdi. Birbirine uygun hale getirdi.(-o):Rastladı.(-o fi,ala):Anlaştı.

وَافَقَ فلانٌ بين الشيئين

Aralarını buldu. Dizdi, düzene koydu.(-o):Kalbine iyilik ilham etti. Başarıya ulaştırdı.

وفَّقَ بين القوم

Anlaştı, birleşti.

اتَّفَقَ مع فلان

Başardı.

تَوَفّقَ فلان

Anlaşma.

الاتِّفاق

Allah, kuluna kötülük yolunu kapayıp iyilik yolunu kolaylaştırmak.Bir şeyin zamanı.

التَّوفيق من الله للعبد

Uygun, münasip. Anlaşmış kimseler. …zamanda, sırasında.

الوَفْقُ

Kilise kayyımı.Hakem.

الوَافِهُ

Yetmek. Tam olmak. Çoğalmak. (-o):Yerine getirmek.(-bi):Sözünde durmak.Kafi gelmek.

وَفَى الشىءُ ـــِــ يفِى وفاءً ووَفْيًا

(bi):Sözünde durdu, yerine getirdi.(-ala, fi):Yüksek bir yere çıktı. Arttı, fazla geldi.(-o):Gelip yetişti.Yerine getirdi. Tam ölçtü. Tam verdi.

أَوْفَى

Biden geliverdi. Geldi. Haccetti. Ulaştı. Tam verdi.

وافى فلانًا

Hakkını tam verdi.

وَفَّى فلانًا حقَّه

Öldürdü. Hakkını tam aldı. Müddeti tamamladı. Tamamını saydı.

تَوَفَّى الله فلانًا

Alacağını tam aldı.

اسْتَوفى فلان حقَّه

Ölüm.

الوَفاةُ (ج) وَفَيَاتٌ

Tam. Vefakar. Hakkını tam olarak alan ve veren.

الوَفِىُّ (ج) أوفياء