Rüzgâr : ters esmek. (—an) : Sapmak, ayrılmak. (—bi) : Atmak. (— o) : Boşaltmak. Tersine çevirip içindekini dökmek. Kanatmak. Başına belâ getirmek.

نكَبَت الرِّيحُ ـــُــ نُكوبًا

Saptı, yan çizdi. (— o) : Uzaklaştırdı, bertaraf etti.

نكَّب عنه

Kenardan yürüdü. .: (— âlâ) : Yaslandı. (— an) : Saptı. (—o): Kaçındı. Yüz çevirdi. Omuzladı.

تَنكَّب

Omuz, Kenar, etraf. Tepe. İleri gelen.

المَنْكِب (ج) مَنَاكِبُ

İki ana yön arasından esen rüzgâr.

النَّكْبَاء (ج) نُكْبٌ

Musibet, : felâket.

النَّكْب (ج) نُكُوبٌ

(=)

النَّكْبَة (ج) نَكَبَات

Buğday: öbeği.

النُّكْبَت (ج) نُكَبٌ

Çizmek, iz yapmak. Düşünmek. Atmak. Çıkarmak. Serpmek, yaymak.'

نَكَت الأرْضَ و فيها ـــُــ نَكْتًا

Yeri çizmekten hasıl olan iz. Nokta. Gizli işaret. Nükte. İnce mesele, ince nokta. Kir, leke.

النُّكْتَة (ج) نُكَتٌ و نِكاتٌ

Çözmek, bozmak. Misvakin başını yumuşatıp dağıtmak. İzi silmek.

نَكَثَ الحبلَ و نحوَه ـــُــ نَكْثًا

Yeniden: bükülmek için bozulmuş ip v.b.

النِّكْث (ج) أنْكاثٌ

Mühim iş. Güç : durum. Tabiat, huy. Gücün son haddi.

النَّكِيثَة

Evlenmek, kocaya varmak. (— o) : Erkek evlenmek. Cinsî münasebette bulunmak. Sarhoş etmek. Uyku basmak.

نَكَحَت المرأةُ ـــِــ نِكَاحًا

Kadını kocaya;: verdi. Erkeği evlendirdi.

أنْكَح المرأةَ

Evlilik teklif : etti.

اسْتَنْكَح المرأةَ

Evli kadın, evli : erkek.

النَّاكح

Men'- : etmek, vermemek. Azaltmak.

نَكَدَ حاجةَ فلان ـــُــ نَكْدًا

Uğursuz : gelmek. Güç olmak. Hayatı zor geçmek. Azalmak. Cimri olmak.

نَكِدَ ـــَــ نَكَدًا و نكادًا

Cimri. Faydası az.

النَّكِد

Zeki ve sağlam görüşlü olmak. (— o) : Bilmemek. Yadırgamak.

نَكِرَ فلانٌ ـــَــ نَكْرًا و نُكْرًا و نَكارةً

Zor olmak. Meşru ve makûl olmamak.

نَكُرَ الأمرُ ـــُــ نَكارَةً

Bilmedi. İnkâr etti. Hoş görmedi. Nehy etti.

أنْكَر الشىءَ

Şekil .ve kifayetini değiştirdi. Nekre' yaptı.

نَكَّر الشىءَ

Bilmez göründü. : Düşman oldu.

تناكرَ

Şekil, kıyafet .: veya davranışını değiştirdi.

تنكَّر

Çirkin gördü.

اسْتَنْكَر الأمرَ

En çirkin.

الأَنكر

Makul ve meşru olmayan.

المُنْكَر

Belgisiz, nekre.

المُنَكَّر

Deha, zekâ. Zeki. Akla ve dine aykırı şey. Güç, zor.

النُّكْرُ (ج) أَنْكارٌ

İnkâr. Belgisiz isim. Cerahat.

النَّكِرَة

İnkâr. Ceza. :Güç, zor. Sağlam.

النَّكِير

Tersine : çevirmek. Başını eğmek. Hastalığını nüksettirmek.

نَكَس الشىءَ ـــُــ نَكْسًا

Çocuk ters geldi. Hastalık nüsketti, geri geldi. Zayıf düştü. Geri kaldı. Bildiğinden geri döndü.

نُكِس

Geri kaldı. : Çehresini ekşitti. (— o) : Ömrünü uzattı, süründürdü. Ters çevirdi.

نَكَّسَ الفرسُ

Utancından başını önüne eğen. Pir-i fanî.

النَّاكِس (ج) ناكِسون ونوَاكِسُ

Hastalığın geri : gelmesi.

النُّكْس

Diretmek. (— o) : Yanağından yaşı parmağıyla silmek. Kuyuyu boşaltmak*"

نَكَفَ عن الشىء ـــُــ نَكْفًا

Diretti. İmtina etti. Tenezzül etmedi

اسْتَنْكَف من الشىء و عنه

Kabakulak.

النُّكاف

Korkmak, çekinmek. (—o an): Uzaklaştırmak. (—o bi): Başına belâ açmak. .. .

نَكَل عن الأمر ـــُــ نُكُولاً

Başkasının ibret alacağı şekilde cezalandırdı. (— o) : Bağladı, kayıtladı. Vazgeçirdi.

نَكَّل به

Ceza. Felâket.

النَّكَال

'Büyük kuyu kovasının altına bağlanan ip. Denenmiş yiğit.

النَّكَل

Bağ. Gem. Gemin demir kısmı Yiğit. Dayanıklı.

النِّكْل (ج) أنْكالٌ و نُكُولٌ

Nikel.^

النَّيْكَل

Ağız kokusu.

النَّكْهَة

:Düşmanı yenmek..

نَكَى العَدُوَّ و فيه ـــِــ نِكَايةً