Üflemek. : Fısıldamak. : Atmak. Çıkarmak. Sihir yapmak.

نَفَثَ ـــُــ نَفْثًا و نَفَثَانًا

Bana ilham olundu ki.

نُفِثَ فى رُوعى كذا

Üfürükçü. Jet uçağı.

النَّفَّاثة

Koku yayılmak, kokmak. Damardan kan akmak. (— o) : Defetmek, gidermek. Ayağıyle vurmak. Vermek.

نَفَحَت الرِّيحُ ـــَــ نَفْحًا و نُفُوحاً

Güzel koku. Bağış, lütuf. Sıkıntı.

النَّفْحَة

Üf ürmek. — Kendine ait olmayanı yapmaya kalkışmak. (— o) : Ağzından atmak. Körükle ate^i yakmak.

نَفَخَ بفمه ـــُــ نَفْحًا

Yükseldi,- kabardı, : Kibirlendi, kızdı.

انْتَفَخ

Hava veren pompa, körük.

المِنْفَاخ (ج) منافيخ

Övünme, kibir.

النَّفْخ

Karnın yemek v.b. den şişmesi. Kuvvet, kemal.

النَّفْخَة

Su kabarcığı. Lâstik top.

النُّفّاخَة

Tükenmek.

نَفِدَ الشىءُ ـــَــ نَفَدًا و نَفَادًا

Tüketti.: Bütün'gücünü sarf etti.

اسْتَنْفَد الشىءَ

Fânilik, yokluk.

النَّفَاد

İş neticelenmek, bitmek. (—ilâ) : Ulaşmak. — Yol işlek olmak. (— fî, min) : Bir tarafından girip öbür tarafından çıkmak. (— fî) : Maharet kazanmak. (— an) : Geçip kurtulmak. (— o) : Geçip başkalarını arkada bırakmak.

نَفَذَ الأمرُ ـــُــ نُفُوذًا و نَفاذًا

Topluluğu ': yarıp ortalarında yürüdü. Geçirdi. Gönderdi. Yerine getir-" 'difSözünde durdu.

أنفذَ القومَ

Sözünü yerine : getirdi.

نَفَّذ الحُكم

İnfaz.

التَّنْفَيذ

Geçecek : yer.

المَنْفَذُ (ج) مَنافِذُ

Pencere.

النَّافِذة (ج) نَوَافِذُ

Fors, otorite, kuvvet.

النُّفُوذ

Memleketinden ayrılıp seyahat etmek, bırakıp gitmek. Şişmek. (—min) : Nefret etmek, çekinmek. (— ilâ) : Hücum etmek.

نَفَرَ ـــِــ نَفْرًا و نَفُواً

Birbirine düşman : oldular. Karşılıklı övündüler.

نافَرَهُ

Ürktü. (— o): : Ürkütüp kaçırdı. Halkı harbe çağırdı. .

اسْتَنْفَرَت الدَّابّةَ

Fıskiye.

النَّافورة (ج) نوافير

Üçten :ona kadar erkek topluluğu. İnsan topluluğu. Bir erkek.

النَّفَر (ج) أَنْفَارٌ

Nazarlık.

النُّفْرة

Denk. Savaşa . : çıkmış topluluk.

النَّفِيرُ

Umumî seferberlik.

النَّفِيرُالعام

Kadın doğurmak.

نَفِسَت المرأةُ ـــَــ نَفَسً و نَفَاسةً و نِفاسًا

S. müş. (— o, bi):Esirgemek.Cimrilik etmek.(-o,bi): Çok görmek. Ehliyetsiz görmek.

فهى نُفَسَاء (ج) نُفَسَاوات و نِفاسًا نِفاسٌ و نُفَاسٌ

Kıymetli olmak.

نَفُس الشىءُ ـــُــ نَفَاسَة و نِفاسًا و نُفوسًا

S. m.

فهو نفيس و نافِسٌ (ج) نِفَاسٌ

Çok rağbet : gösterdi, aşırı gitti. (— o): Rekabet etti, yarıştı.

نافَس فى الشىء

Ferahlandırdı, : .üzüntüsünü giderdi.

نَفّس عنه

Rekabet ettiler, yarıştılar.

نتافَس القومُ فى كذا

Soludu. Aydınlandı, açıldı. Rüzgâr hafif esti. (— fî) : Uzattı. — Arttı. (—o) : Sıçrattı.

تَنَفَّسَ

Büyüklerin derecesine ulaşma meyli.

التَّنَافُس

(=)

المُنَافَسَة

Çocuk. Hased veya göz değmiş kimse. Kıymetli şey.

المَنْفُوس

Doğumu takibeden lohusalık hali.

النِّفَاس

m. :Ruh, can. Kan. Bir şeyin kendisi. Nazar.

النَّفْس (ج) أَنْفُسٌ و نُفُوسٌ

Öldü.

جاد بنَفْسِه

Soluk. Hafif rüzgâr. Yudum. Ferahlık.

النَّفَس (ج) أَنْفَاسٌ

Çok mal. Kıymetli. : Hasetçi.

النَّفِيس

Pamuk v.b. dağılmak. Bolluğa kavuşmak. Hayvan otlakta yayılmak. Yemeğe gelmek. (—o): Pamuk, yün v.b. ni ditmek, atmak.

نَفَشَ القُطْنُ نحوُه ـــُــ نَفْشًا و نُفُوشًا

Atılmış yün. Darmadağınık eşya ve mal. Çok söz ve dava.

النَّفَش

Kibirli. Kendisin- : de olmayanla övünen.

النَّفَّاش

Kumaşın rengi solmak. Ekin son başağını çıkarmak. Asma tomurcuklanmak. Hasta iyileşmek. Yiyecek tükenmek. (— o) : Silkelemek. Gözden geçirmek. Yok etmek, düşürmek.

نَقَض الثَّوابُ أو الصِّبْغ ـــُــ نُفُوضًا

Sallandı, titredi. : (—o) : Israr etti, hepsini aldı.

انْتَفَض

Ağacın : dibine düşen meyve.

الأُنْفُوضَة (ج) أَنافيض

Kum dolu sigara : söndürme tablası.

المَنْفَضَة

Halı v.b. silkmek için kullanılan alet.

المِنْفَضَة

Ağacın dibine düşen yaprak ve meyve. Üzüm taneleri.

النَّفَض

Çalışmadan avuçta meydana gelen içi su dolu kabarcık. Çiçek hastalığı.

النَّافِطَة (ج) نَوافِط

Petrolcülük.

النِّفَاطَة

Petrolcü.

النَّفّاط

içi cerahatli sivilce. Petrol kuyusu. Petrol pompası.

النَّفّاطَة

Petrol

النَّفْاط

Faide vermek, işine yaramak.

نَفَعَه ـــَــ نَفْعًا

Faydalandı.

انْتَفَعَ به

Fayda. Faydalı şey.

المَنْفَعة (ج) مَنَافِع

(=)

النَّافِعَة و النَّفْع

Tükenmek. : Fare yuvasından çıkmak. Hayvan ölmek. Yara kabuk bağlamak. Talep artmak.

نَفَق الشىءُ ـــُــ نَفْقًا

Fakir düştü. İşi : yolunda oldu. (— o) : Tüketti.

أنْفَق

Fare yuvasına girdi. Olduğundan başka türlü göründü.

نافَق

Hayır yolunda mal sarfetmek. Fakirlik, yoksulluk.

الإنْفَاق

Köste- : bek yuvası.

النَافِقاء (ج) نَوَافِق

Tünel.

النّفَق (ج) أنْفَاق

İnfak edilen şey. Azık, yiyecek. , Ev reisinin temine mecbur olduğu yiyecek, giyecek, mesken v.b.

النَّفَقَة (ج) نَفَقَاتٌ و نِفَاقٌ

Yemin etmek. (— o): Bağışta bulunmak, karşılıksız vermek.

نَفَل الرَّجُلُ ـــُــ نَفْلاً

(min) : Töhmeti kabul etmedi, teberri etti.(— o) : İstedi. .

انْتَفَلَ

Nafile namaz kıldı. (— âlâ): Arkadaşlarından çok ganimet aldı.

تَنَفَّلَ المُصَلِّى

Hak, pay ve farzdan, başka, fazla-olan şey. Ganimet. Bağış. Torun.

النَّافِلَة (ج) نَوافِل

Nafile ibadet. Soğuk.

النَّفْل

Ganimet. Bağış. Tirfil. .

النَّفَل (ج) أنْفَالٌ

Uzaklaştırmak. Bertaraf etmek. İnkâr etmek. Olmadığını söylemek. Toz kaldırmak.

نَفَى الشىءَ ـــِــ نَفْيًا

Zıd ve muarız oldu.

نَافَاه

Uzaklaştı. Sürgüne : gitti. Yok oldu. İlgisi olma-[ dığını söyledi.

انْتَفى

Birbirine : zıd ve karşıt oldu.

تَنَافت الحكامُ أو الآراء

Sürgün yeri.

المَنْفَى (ج) مَنَافٍ

Uzaklaştırılan, atılan. Artık. Sıçrantı.

النُّفَايَة

.Olumsuzluk. Sürgün.

النَّفْىُ