SÜSmek, toslamak. Defetmek,gidermek. | |
äóØóÍóå ÇáËøóæÑõ æ äÍõæå ÜÜÜóÜÜ äóØúÍðÇ |
Vuruştu, toslaştı. |
äÇØóÍóå |
Gökdelen, yüksek apartman. |
ÇáäøóÇØÍÉ (Ì) äæÇØöÍõ |
Süsülüp toslanarak ölmüş hayvan. |
ÇáäøØöíÍ æ ÇáäøóØöíÍÉ (Ì) äóØúÍóì æ äóØóÇÆÍñ |
Bağ v.b.: bekçisi. |
ÇáäøÇØöÑ (Ì) äõØøóÇÑñ æ äóØóÑóÉñ |
(=) |
ÇáäøóÇØæÑ (Ì) äóæóÇØöíÑ |
Bostan korkuluğu. |
ÇáäøõØøóÇÑ |
Casus. |
ÇáäøóÇØöÓ |
Maharetli doktor. |
ÇáäøóØóÇÓìøõ |
(=) Dkikatle inceleyen. |
ÇáäøóØöÓ |
Yarısı yenip sofraya bırakılan yiyecek. |
ÇáäøõØóÇÚóÉõ |
Üzerinde mahkûm öldürülen deri. Ağız tavanı. |
ÇáäøóØúÚö æ ÇáäøóØóÚõ (Ì) ÃõäúØóÇÚñ æ äõØõæÚ |
Damlamak. (—o) : Dökmek. Yarmak. Bulaştırmak. Bir kusurla ittiham etmek. |
äóØóÝ ÜÜÜöÜÜ äóØúÝðÇ æ äõØõæÝðÇ æ äöØÇÝðÇ æ äóØóÇÝÇäðÇ |
Berrak su. Damla., Meni. |
ÇáäøõØúÝóÉ (Ì) äöØóÇÝñ æ äõØóÝñ |
Söylemek konuşmak. Ses çıkarmak. |
äóØóÞó ÜÜÜöÜÜ äõØúÞðÇ æ ãóäúØöíÞðÇ |
Konuşturdu. Kuşak bağladı. |
äØøóÞóå |
Konuşmasını istedi. Konuştu. * |
ÇÓúØóäúØóÞóå |
Sorguya çeken. |
ÇáãÓÊäØöÞ |
Söz. Mantık ilmi. |
ÇáãóäúØöÞ |
Kemer, kuşak. |
ÇáãöäúØóÞ |
(=) Bölge. |
ÇáãöäúØóÞóÉ (Ì) ãóäóÇØöÞ |
Sözden anlaşılan mana. |
ÇáãóäúØõæÞ |
Güzel konuşan. |
ÇáãöäúØöíÞ |
Açık, seçik. Düşünen. |
ÇáäóøÇØöÞ |
Kemer. Önlük. Çerçeve, sınır. |
ÇáäøöØóÇÞ (Ì) äõØõæÞ |
Söz. Anlayış. |
ÇáäøõØúÞ |
Verdi. - |
ÃäúØóì |