«Vazgeç, bırak.»

مَهْ

Kalbdeki kan. Ruh, can. Öz.

المُهْجَةُ

Yaymak, sermek. Hazırlamak.

مَهَدَ الفِرَاشَ ـــَــ مَهْدًا

Kolaylaştı. – Muktedir oldu, imkân buldu.

تَمَهَّدَ له الأمرُ

Yatak. Düz, alçak arazi. Nehir yatağı.

المِهادُ (ج) أمْهِدَةٌ و مُهُدٌ

Beşik. Düz arazi.

المَهْدُ (ج) مُهُودٌ

Kadına mehir tesbit etmek. Mehir vermek.

مَهرَ المَرْأَةَ ـــَــ مَهْرًا

Maharet ve beceriklilik kazanmak.

و ـ الشىءَ و فيه و به ـــُــ مَهَارةً

Yüzdü. (–fî): Maharet kazandı.

تَمهَّرَ

Evlenme sırasında kadına bu isimle ödenen meblağ.

المَهْرُ (ج) مُهُورٌ و مُهُورَة

İlk doğan tay, sıpa v.b.

المُهْر (ج) أمْهَارٌ م مِهَارٌ و مِهارة

Şenlik, bayram.

المِهْرَجانُ

Kireç gibi beyaz renkli insan.

فهو أمهق و هى مَهْقاء (ج) مُهْقٌ

Ağır ve yavaş olmak.

مَهَلَ فى فعله ـــَــ مَهلا

Acele etmedi, mühlet verdi.

أمْهَلَه

(=) Yavaş ol dedi.

مَهَّلَه

Yavaş ol, acele etme.

مَهْلاً

Erimiş maden. İnce katran. Cerahat.

المُهْل

Ağırlık, yavaşlık. Kül içindeki ateş bakiyesi.

المُهْلَة

«Her ne zaman, her ne, ne.»

مهمَا

Çöl. Kurak yer.

المَهمَهُ (ج) مهَامِهُ

İş edinmek, işinde çalışmak. (–o): Yormak. Elbiseyi iş güçte kullanmak, önem vermemek.

مَهَن الرَّجلُ ـــُــ مَهْنًا و مَهْنًة و مِهْنَة

Âciz ve zayıf olmak.

مَهُن ـــُــ مَهَانَة

İş edindi. (–o): Önem vermeden kullandı.

أمْتَهَنَ

İş, zanaat.

المِهْنَة

Yaban ineği. Güneş. Billûr.

المَهَاةُ (ج) مهًا و مَهَوات