Yağmur yağmak. (–fî): Sefer etmek, gitmek. – Kaçmak. Kuş sür’atle inmek. (–o): Doldurmak.

مَطَرَتِ السماءُ ـــُــ مَطْرًا و مَطَرًا

Yağmur yağdı. (–o): Yağmur yağdırdı. Başlarına indirdi. – Terledi.

أمْطَرَتِ السماءُ

Yağmura muhtaç oldu. Yağmur istedi. Yağmurdan bir tarafa sığındı. Sustu. (–li): sabretti. (–o): iyilikte bulunmasını istedi.

اسْتَمْطَرَ

Yağmurlu.

المَاطِرُ

Yağmur.

المَطَرُ (ج) أمطار

Adet. Taneli mısır somağı.

المُطْرُ

Bir memleketin en büyük rûhanî reisi.

المِطْرَانُ

Yağmurluk.

المَطَريَّة

Uzatmak.

مَطَّ الشىءَ ـ مَطًّا

Kauçuk. Lâstik.

المَطَّاطُ

Uzatmak. Demiri uzasın diye dövmek. Borcunu vermeyip oyalamak.

مَطَلَ الحبلَ و نحوه ـــُــ مَطْلاً

Borcunu vermedi, oyaladı.

مَاطَلَهُ بحقِّه

Gayretle yürümek. Yolcu ile arkadaşlık etmek. Gözlerini açmak.

مَطَا ـــُــ مَطْوًا

Binek edindi.

أمْطَىِ الدابَّةَ

(=)

امْتَطَى الدَّابةَ

Uzadı. (–fî): Böbürlendi. Elini, kolunu salladı.

تَمَطَّى

Binek.

المَطِيّةُ (ج) مطايا و مَطِىٌّ