|
﴿ ă ﴾ |
|
|
1) Olumsuzluk edatı: “Değildir, olmaz”. |
ăÇ |
|
2) Masdariyye: Bu durumda fiil cümlesine masdar manâsı verdirir. Bazan da müddet ifade eder: “… müddetçe.” |
|
|
3) Akıl taşımayan varlıklar hakkında soru edatı: “ne?” Bu durumda bazan elifi kaldırıp yalnız “me” kalır. |
|
|
4) Şart edatı olur. |
|
|
5) Taaccüp fi’linin başında taaccüp edatı. |
|
|
6) İsm-i mevsul: “O ki, o şey ki”. |
|
|
7) [Arapça yazı var.] ifadesinde olduğu gibi “herhangi bir” manasında. |
|
|
8) Bazı fiil ve edatlardan sonra zâit olur. |
|