Lâkap verdi.

لَقَّبَهُ بكذا

Lâkap aldı.

تَلَقَّبَ بكذا

İlk isimden sonra, bir kimsenin üstünlük veya eksikliğini belirtmek üzere kendisine takılmış olarak söylenen ikinci isim, lâkap.

اللَّقَبُ (ج) ألقاب

Hayvan gebe kalmak. Düşmanlık ve kin yeniden alevlenmek.

لَقِحَتِ الناقةُ و نحوها ـــَــ لَقْحًا و لَقَاحًا

Ağaç filiz verdi, dal sürdü. (-o): Erkek hayvan dişiyi gebe bıraktı. Hurmayı tohumladı.

ألْقَحَتِ الشجرةُ

(o): Aşıladı. Tecrübe kazandırdı. Tohum zerketti.

لَقَّحَ

Hurmanın tohum alma zamanı geldi.

اسْتَلْقَحَت النخلةُ

Erkeklik tohumu. Aşı. 

اللَّقَاحُ

Zürriyet sahibi.

المُلْقِحُ من الرِّجال

Ayıplamak.

لَقَسَهُ ـــُــ لَقْسًا

Yerde bulmak. Kuş v.b. tane toplamak. Çeşitli kitaplardan toplamak. Fotoğraf çekmek.

لَقَطَ الشىءَ ـــُــ لَقْطًا

Buldu, rastladı. Derledi.

الْتَقَطَ الشىءَ

Yerden toplanan. Yere atılmış, değersiz.

اللُّقَاطَةُ (ج) لُقاطٌ

Yere saçılmış tane, meyve. Maden içinde bulunan altın ve gümüş parçaları.

اللَّقَطُ (ج) ألْقَاط

Buluntu, bulunan eşya.

اللُّقَطَةُ

Sokağa bırakılmış, ebeveyni meçhul çocuk.

اللَّقِيطُ

Düşük kadın ve erkek.

اللَّقِيطَةُ

Küçük maşa.

المِلْقَاطُ (ج) ملاقيط

Kapmak. Ağzına alıp yutmak.

لَقِفَ الشىءَ ـــَــ لَقْفًا و لَقَفَانًا

Kaptı. Yuttu.

التَقَفَ و تَلقّفَ الشىءَ

Leylek.

اللَّقْلاَقُ

(=) Dil.

اللَّقْلَقُ

Yolun ağzını kapamak.

لَقَمَ الطّرِيقَ و غيره ـــُــ لَقْمًا

Hızlı yemek. Ağzı ile bir şeyi almak. Çiğneyip yutmak.

لَقِمَ الشىءَ ـــَــ لَقْمًا

Eliyle ağzına vererek yedirdi.

لَقّمَهُ الطعامَ

Yuttu.

الْتَقَمَ الشىءَ

Yutulan.

اللَّقِيمُ

Akıllı ve zeki olmak. (-o): Anlamak.

لَقِنَ فلانُ ـــَــ لَقَنًا و لَقَانَةً

S. müş.

فهو لَقِنٌ

Tekrarlaması için söz söyledi. Sahne oyuncusuna sufle yaptı. Ölmek üzere olan kimsenin yanında şehadet getirdi. Ölüye telkin verdi.

لَقّنَه الكلام

Anladı.

تَلَقَّنَ الشىءَ

Leğen.

اللَّقَنُ

Ölüye telkin veren. Sahne suflörü.

المُلَقّنُ

Karşılaşmak, rastlamak.

لَقِيَهُ ـــَــ لِقَاء و تِلقاءً و لُقِيًّا و لُقْيَانًا و لُقْية

Öldü.

و ـ فلانٌ ربَّه

Attı. Yükledi, koydu. Sözü öğretti.

أَلقَى الشىءَ

Kulak verdi.

ألقى فلانٌ السمعَ

Karşılaştı, rastladı. Ara buldu.

لاقَاه مُلَاقَاةً ولِقَاءً

Karşı karşıya getirdi.

لقَّاهُ الشىءَ

Karşılaştılar. Bir araya geldiler. Bir hizaya geldiler.

الْتَقَيَا

Gebe kaldı. (-o): Karşılaştı. (-min): Aldı.

تَلَقّتِ المرأةُ

Sırt üstü uyudu.

اسْتَلْقَى على ظهره

Bilmece. Bilmecemsi soru. Belâ, felâket.

الأُلْقِيَّةُ (ج) الألاقِىّ

Karşılaşma, buluşma. Karşı, karşısı. Hizası, hizasında.

التِّلْقَاءُ

Kendiliğinden.

تلقائيًّا