Yorulmak, acze düşmek. (-alâ): İşlerini bozmak. Yalan haber vermek.

لَغَبَ فلان ـــَــ لَغْبًا و لُغُوبًا

Fare, yuvasını eğri büğrü ve şaşırtmalı kazmak. (-o): Üstü kapalı konuşmak. Şeklini değiştirmek.

لَغَزَ اليربوعُ أجحاره ـــُــ لَغْزًا

(=) Hileli yemin etti.

ألْغَزَ كلامه و فيه

Bilmece.

الأُلْغُوزة (ج) ألاغِيزُ

(=) Fare v.b. yuvası.

اللُّغْزُ (ج) ألغاز

Gürültü etmek, sözleri birbirine karışmak. Güvercin v.b. ötmek.

لَغَطَ القومُ ـــَــ لَغَطًا و لُغاطًا

Gürültü.

اللَّغَط (ج) ألغاط

Şüpheli olarak bir şeyi haber vermek. Fısıldamak. (-o): Ağız ve burnundan öpmek. Deve köpük atmak.

لَغَمَ فلان ـــَــ لَغْمًا

Koku sürdü. Mayın yerleştirdi.

لَغَّمه بالطيب

Devenin ağzındaki köpük.

اللُّغام

Güzel koku. Bomba, mayın.

اللَّغَم (ج) ألغام

Ağız, burun ve çevresi.

الملْغَم (ج) مَلاغمُ

Hata etmek, hükümsüz ve asılsız söz söylemek. Faydasız, boş konuşmak. (-an): Sapmak. – Hükmü kalmamak, boşa gitmek.

لَغا فى القول ـــُــ لَغْوًا

İptal etti. Sayıyı çıkardı, düşürdü.

ألْغَى الشىءَ

Şakalaştı.

لاغاه

Boş, lüzumsuz. Çirkin.

اللَّاغِيَةُ (ج) الَّلواغى

Önemsiz. Düşük, değersiz. Ses.

اللَّغا و اللَّغْو

Konuşulan dil.

اللُّغَة (ج) لُغًى و لُغَات