Cadde.

اللَّاحِبُ

Sığınak. Dar geçit.

المَلْحَجُ (ج) مَلاَحِجُ

Yakın ve bitişik olmak.

لَحَّتِ القَرابةُ بيننا ـــِــ لَحًّا

Yağmur devamlı yağdı. (-alâ): Devam etti, ısrar etti. Ayakkabı parmağı vurdu.

ألَحَّ السحَابُ

Sapmak. (-ilâ): Meyletmek. –Zulmetmek. (-fî): İncitmek. (- o): Mezarı lâhit şeklinde yapmak. Ölüyü lâhde gömmek.

لَحَدَ ـــَــ لَحْدًا

(an): Saptı. —Hakkı bâtıl ile karıştırdı.(-fî): Dokundu, çattı. Mücadele ve münakaşa etti.(-o): Lâhitli mezar kazdı. Defnetti.

ألْحَدَ

Sığındı. (-fî): Dokundu, çattı.

الْتَحَدَ إليه

Kabrin kıble tarafındaki boydan boya çukur.

الَّلحْدُ (ج) ألْحَادٌ و لُحُود

Dine çatan, sapık.

المُلْحِد (ج) مُلحدون و مَلاحِدةٌ

Yalamak. Güve yünü yemek.

لَحِسَ الإناء ـــَــ لَحْسًا

Sarılmak. (-o an): Men’etmek, geri bırakmak.

لَحَصَ فى الأمر ـــَــ لَحْصًا

Göz ucuyla bakmak.

لَحَظَهُ بالْعين و إليه ـــَــ لَحْظًا و لَحَظانًا

Gözetti. (alâ): Aleyhinde düşündü, aleyhinde not verdi.

لاَحَظَهُ

Gözün kulak tarafındaki ucu. 

الِّحَاظُ (ج) لُحُظٌ

Göz ucuyla bir bakış. Bu bakışın alacağı kadar kısa vakit.

اللَّحْظَةُ

Gözden geçirme. Tenkit. Müşahede altına alma, gözlem yapma.

المُلاحظة

Bir kitap v.b. nin kıyısına hatalarına işaret etmek üzere konan not.

الملحوظة

Ay küçülmeye başlamak. (-o): Çarşaf ve yorganla örtmek. Giydirmek. Ateşe odun atmak. Hayvanı yüzmek. Tokat vurmak. Yorgan ve çarşaf yapmak.

لَحَفَ القَمَرُ ـــَــ لَحْفًا

İhtiyacı olmadığı halde ısrarla dilendi. Kibirle eteğini sürüyerek yürüdü. (-bi): Zarar verdi. (-o): Tercih etti. Bıyığını iyice kırptı. Giydirdi.

ألْحَفَ السائلُ

Çarşaf ve yorgan edindi. (-bi): Örtündü.

التَحَفَ

Örtü, çarşaf. Yorgan.

اللِّحافُ (ج) لُحفٌ

Üste giyilen elbise. Çarşaf.

المِلْحَفُ

(=)

المِلْحَفَةُ

At zayıflamak. (-o): Kesinlik kazanmak, gerekli olmak. (-bi): Ulaşmak. 

لَحِقَ الفرسُ ـــَــ لُحُوقًا

Ulaştı. (-o) Peşine taktı, tâbi kıldı. İlhak etti, kattı.

ألْحَقَ بِهِ

Peşipeşine geldi.

تَلاحقت المطايا

Ağacın verdiği ikinci yemiş.

الللاَّحِقَة (ج) لواحق

Peşinden gelen. Ek. Evlâtlık, babasından başkasına nisbet edilen.

اللَّحَقُ (ج) أَلْحَاقٌ

(=) Ateşe. İkinci baskı.

المُلْحَق (ج) ملحقات

Lehimlemek, yapıştırmak.(-o): Düzeltmek. Kemikten eti soymak. 

لَحَمَ الشىءَ ـــُــ لَحْمًا

Yara kaynadı, iyi oldu. Harp kızıştı.

الْتَحَمَ الجُرحُ

Et yiyen hayvan, etobur.

الللاحِمُ (ج) لواحم

Lehim v.b.

اللِّحَامُ

Kasap. Lehimci.

اللَّحَّامُ

Et.

الَّلحْمُ (ج) ألْحُمٌ و لُحُومٌ

Et parçası. Argaç. Akrabalık.

اللَّحْمَةُ

Doğanın avladığı hayvandan yediği et parçası. Alt deri. Astar. Akrabalık.

اللُّحْمَةُ (ج) لُحَمٌ

Şiddetli harp. Harp meydanı. Kahramanlık.masal ve romanı.

المَلْحَمَةُ (ج) ملاحم

Gramer bakımından hatalı konuşmak. Kendi diliyle konuşmak. İki kişi, başkasının anlamayacağı şekilde konuşmak (ilâ): Niyet ve kasdetmek, yönelmek. (-o an): Anlamak.

لَحَنَ فى كلامه ـــَــ لَحْنًا

Dikkatli ve anlayışlı olmak. (-o): Anlamak. 

لَحِنَ فلان ـــَــ لَحَنًا

Konuşmada hata etti. (-o): Anlattı.

ألْحَنَ

İkisi anlayacağı şekilde konuştular.

لَاحَنَه

Makam yaptı, makamla okudu.(-o): Besteledi. Sözdeki hatasını belirtti. 

لَحَّنَ

Bir milletin dili. Makam.

الَّلحْنُ (ج) ألحانٌ و لُحون

Sözden anlaşılan mâna. Sözdeki hata.

لَحْنُ القول

Dil, lehçe, zekâ.

الَّلحَنُ

Kabuğunu soymak. Kınamak.

لَحَا الشجرةَ و العصا ـــُــ لَحْوًا

Münakaşa etti.

لاحاه

Sakalı bıyığı bitti. (-o): Kabuğunu soydu.

التَحَى

Kabuk. Kapçık. Zar.

اللِّحَاهُ (ج) ألحية و لُحِىٌّ

Sakal yeri. Çene. Göl kenarı.

اللَّحْىُ (ج) ألْحٍ و لُحِىٌّ ولحِاء

Sakal.

اللَّحْيَةُ (ج) لِحّى و لُحًى