Tam doymuş.

الكانِب

Kesmek. Küfran-ı nimet etmek. 

كَنَدَ الشىءَ ـــُــ كنْدًا

Hep musibetten bahsedip nimeti anmayan. Cimri. İsyankâr. Kurak yer.

الكَنُود

Malı yer altında gizlemek. Toplayıp biriktirmek. Bir şeyi el veya ayağıyla basarak doldurmak. Yere dikmek.

كَنَزَ المالَ ـ كَنْزًا

Toplandı. Doldu. Sıkışık oldu. (-o): Biriktirdi.

اكْتَنَزَ

Yer altında gizli servet, hazine.

الكَنْزُ (ج) كُنوزٌ

Ceylân yuvasına girmek. Yıldız devretmek.

كَنَسَ الظَّبْىُ ـــِــ كَنْسً كُنُوسًا

Süpürmek.

و ـ المكانَ ـــُــ كَنْسًا

Merih, Zuhal,Utarit, Zühre, müşteri yıldızları. Bütün yıldızlar.

الجوارى الكُنَّس

Ceylân yuvası. 

الكِناسُ

Süpürüntü, çöplük.

الكُناسَة

Havra.

الكنِيس

Kilise, havra. Devenin üzerindeki gölgelik.

الكنِيسة (ج) كنائِـسُ

Süpürge.

المِكْنَسَة

Kuruyup büzülmek. Kartal inmek için süzülmek. Yıldız batmaya yönelmek. Yaklaşmak. Utancından başını önüne eğmek. Küçülmek. (-an): Korkmak. Sapmak. (-fî): Ummak. 

كَنَع الشىءُ ـــَــ كَنْعًا و كنوعًا

Ölçeği tutmak. (-an): Vazgeçmek. Mani olmak. (-o): Eve helâ yapmak. Sürüye ağıl yapmak. Korumak. (-o,bi): Katmak, ilhak etmek.

كَنَفَ الكيَّالُ ـــُــ كَنْفًا

Yardım etti.

كانَفَه

Kuşattı. 

كنَّف الشىءَ

Helâ yaptı. Ağıl yaptı. (-o): Himayesine aldı. Kuşattı.

اكْتَنَف

(=) 

تَكنَّفه

Sığınak. 

الكَانِفَة

Kadayıf.

الكُنَافَة

Yan, cıvar. Gölge. Himaye.

الكَنَفُ (ج) أكْنافٌ

Çanta, dağarcık v.b.

الكِنْفُ

Perde. Kalkan. El saçaklığı. Ağıl, kom. Helâ.

الكَنِيف (ج) كُنُفٌ

Gizlenmek, örtünmek.

كَنَّ الشىءُ ـــِــ كُنونًا

Örtmek, gizlemek.

و الشىءَ ـــِــ كنًّا

Ocak. Kulak hırsızlığı yapmak için oturan kişi.

الكانون (ج) كوانِين

Aralık ayı.

كانونُ الأوّلُ و ديسمبر

Ocak ayı.

كانون الآخِر يناير

Örtü, perde v.b.

الكِنان (ج) أكنَّةٌ

Ok kabı.

الكِنانَة (ج) كائِن

Örtü, perde. Gölgelik.

الكِنُّ (ج) أكْنَانٌ و أكنَّةٌ

Bir kimsenin gelini veya kardeşinin karısı. 

الكَنَّة (ج) كَنائِنُ

Zevce.

الكَنينة (ج) كنائنُ

Kin.

المُسْتَكِنَّة

Bir şeyin hakikat ve mahiyetini anlamak.

كَنَه الأَمْرَ ـــُــ كَنْهًا

(=) 

أكْنَه الأمْرَ و أكْتنه الأمر

Bir şeyin aslı, hakikati, son haddi, mikdarı, vaktı.

الكُنْه

Üstü kapalı anlatmak. (-bi): Künye takmak.

كَنى عن كَذا ـــِــ كِنَاية

Künye taktı.

أكْنَاه و كنَّاه بكذا

Künye aldı.

اكتَنى بكذا

Künyesini söyledi. Gizlendi.(-bi): İsim ve künye aldı.

تكنَّى

İsim ve lâkaptan ayrı olarak şahıslar için kullanılan ve başında: (Arapça kelimeler var) kelimele- Kelimelerinden biri bulunan terkip. Üstü kaplı ifade.

الكُنْية (ج) كُنًى