İşin vakti geçmek. Geçip gitmek. (-o): Ulaşamamak, geçirmek. (-o, fî, bi): Önüne geçmek.

فاتَ الاَمر ُ تُ فَوْتًا و فَوَاتًا

Kimseye danışmadan yaptı. (-o): Söz uydurdu.

افتات فى الاَمر

Farklı oldu, birbirine benzemedi.

تفاوت الشَّيثلن

Ansızın ölüm.

مَوْتُالفَوَاتِ

Parmak aralarındaki boşluk.

الفَوْتُ (ج) أفْوَاتٌ

Bölük, gurup.

الفاءـجُ

(=) İki tepe arasındaki boşluk.

الفاءـجَةُ (ج) فَوضاءـجُ

Bölük. Sür’atle geçen gurup.

الفَوجُ (ج) فُو وجٌ و أفْوَاجٌ

Kokusu yayılmak. Kanamak.

فاحَ الشىء ـــُــ فَوْحًا و فَوَحانًا

Kan akıttı.

أفاحَ الدَّمَ

Koku.

الفَو حٌ

Mal sahibinin olmak.

فادَ المالُ ـــُــ فَوْدًا

Elde etti, kazandı. (-o): Birine mal verdi.

أفادَ فلانٌالمالَ

Elde etti.

استفاد المالَ و غيرَه

Kazanılmış mal. Fayda. Kâr.

الفَاءـدَةُ (ج) فَوَاءـدُ

Sakalbaşı, orada biten tüy. Kıyı. Yük tayı.

الفَودُ (ج) أفْوَادٌ

Yerden su fışkırmak. Taşmak. Alev yükselmek. Koku yayılmak.

فَارَ الماء ـــُــ فَوْرًا و فَوَرانًا

Vaktin başlangıcı. Sıcağın şiddeti. Güneş battıktan sonra görünen kızıllık.

الفَورُ

Kazanmak, elde etmek. (-min): Kurtulmak.

فَازَ فلانٌ بالخَير ـــُــ فَوزًا و مفازًا و مفازَةً

Çöle girdi. Sefer etti. Öldü.

فَوَّزَ

Elde edilen, kazanılan.

المفازَةُ

Zafer, kurtuluş. Çöl. Ölüm.

(المفازة) (ج) مَفَاوَزُ

Anlaşmaya varmak için karşılıklı görüştü. Kâr ortağı oldu.

فاوضَة فى الامر

Tasarruf ve idaresini ona verdi. Mehirsiz evlendi.

فَوَّضَ الاَمر إليه

Anarşi. Anarşist.

الفَو ضى

Anarşizm.

الفَوضَوية

Bir anlaşma ve karara varmak için yapılan karşılıklı görüşme.

المفَاضَةُ

Elçi, orta elçi.

المُفَوَّضُ

Elçilik, sefaret.

المُفَوَّضُ

Bir nevi kalın peştemal. İş tulumu. Havlu, peşkir.

الفو طةُ (ج) فُوطٌ

Koku.

الفَو عَةُ

Hıçkırık tutmak. Memede süt birikmek. Ölmek. (-o): Üstün gelmek.

فاق فلانٌ ـــُــ فُوضافًا

Ayıldı. Bolluk ve bereket avdet etti. (-an): Uykusu kaçtı.

أفاقَ

Üstün, iyi. Omurganın yukarı ucu.

الفاءـقُ (ج) فَوَقَةٌ

Yoksulluk, ihtiyaç.

الفاقَةٌ

Hayvanın iki sağımı arasındaki müddet. Bu müddet zarfında biriken süt. Mühlet ve rahatlık.

الفَوَاقُ

Üst, üstünde. Fazla. Üstün.

فَوْق

Ok gezi. Üslup. Ağız boşluğu. Nasip.

الفُو قُ (ج) فُوَقٌ و أفْوَاقٌ

Bir nevi nohut.

الفُول

Söylemek.

فاه بالقَو لِ ـــُــ فَو هًا

Ağzı geniş, dudakları sarkık kimse.

أفْوَةُ و هى فَوهاء (ج) فُو هٌ

(bi): söyledi. (-o): Girdi.

تَفَوَّهَ

Ağız. Güzel koku. Yemeğe katılan tuz, biber v.b.

الفُو هُ (ج) أفْوَاهٌ أفاويهُ

Her şeyin ağzı, girişi, evveli. Dedikodu.

الفَّوهَةُ