Kurtulmak.

فَلَتَ الشىء ـــِــ قَلْتًا

Kurtuldu. (-o): Kurtardı.

أفْلَتَ منه

Benden kurtuldu.

أفْتَنِى الشىء

Birden yakaladı.

فالتهَ

Acele ile yaptı. Soydu. Birden yakaladı.

أفْتَلَتَ الأمر

Birden kurtuldu.

انْفَلَتَ

Çekip aldı.

اسْتَفْلَت الشىء من يده

Dikkatsizce yapılan şey. Hata, sürçme.

الفَلْتَهُ

Kazanmak. (-o): İkiye bölmek. Aktarmak. Yüklemek, farz kılmak.

فَلَجَ ـــُــ فَلْجًا

Ayaklarının, ellerinin veya dişlerinin arası seyrek olan.

فهو أفلجُ و هى فلجهاء (ج) فُلءجٌ

Felç oldu.

فُلِجُ الرجُل

Taksim etti. Üzerinde iyice düşündü. Süs için dişlerini seyrekleştirdi.

فَّلَجَ الطعامَ و نحوه بينهم

Felç. Çift hörgüçlü deve.

الفَالِجُ (ج) فَوَالِجُ

Arzusuna nail olmak. (-fî): Müşteriyi aldatmak için fazla fiyat istemek. (-o): Yarmak.

فَلَجَ فَلاَحًا

Yarık dudaklı.

فهو أفْلَحُ ة هى فَلْحًا (ج) فُلُحٌ

İstediğini elde etti. Cennete nail oldu.

أفْلَحَ

Hile etti. Alay etti.

فَلَحَّ به

Yarıldı.

تَفْلَحَ

Kazanç. Kurtuluş, zafer.

الفَلاَحُ

Ziraatçılık.

الفِلاَحَةُ

Çiftçi. Gemici.

الفَّلاَحُ (ج) فلاَّحو ن

Kesmek. Bir parça vermek.

فَلَذَ الشىء ـــِــ فَلْذًا

Pelte.

الفَالُوذ و الفالُوذج

Ciğer, et, altın, gümüş parçası.

الفلْذةُ (ج) فِلَذ و أفْلاذٌ

Çelik.

الفُلاذُ

Maden filizi. Sağlam ve iri adam. Cimri.

الفِلِز

Alâkasını kesmek, uzaklaşmak.

فَلِسَ من الشىء ـــَــ فَلَسًا

İflâs etti. (-o): Arayıp bulamadı.

أفْلَسَ

İflâsına hükmetti.

فَلَّسَ فلانًا

Balık pulu. Altın ve gümüş olmayan para. Irak’ta 1/1000 dinar.

الفَلْسُ (ج) فُلُوسٌ

Filozofça tetkik etti. Filozofluk tasladı.

تَفَلْسَفَ (ج) فُلُو سٌ

Biber.

الفُلْفِلُ

Biberli. Kıvırcık saç.

المُفَلْفَلُ

Hurmanın tomurcuğu yarılmak. (-o): Yarmak. Meydana çıkarmak.

فَلَقَتِ النَخلَةُ فَلْقًا

(fî): Mahir oldu.

أفْلَقَ

Şişman oldu. Güçlükle koştu.

تَفيلَقُ

İki tepe arasındaki yol. Yaran, çıkaran.

الفَالِقُ

Parça.

الفُلافَةُ (ج) فُلاقٌ

Sabah. İki tepe arasındaki düz yol. Falaka.

الفَلَقُ

Falaka.

الفَلَقَةُ

Büyük askerî birlik. Şaşılacak şey.

اللفَيلَقُ

Kaysı, şeftali v.b. kurusu.

المُفْلَّقُ

Fakirlik.

الفَلاَكَه

Gemi.

الفُلْكُ

Yuvarlak kum tepesi. Yuvarlak ve müteharrik dalga. Yıldızın döndüğü boşluk, yörünge.

الفَلَكُ (ج) أفْلاَكٌ

Kozmografya.

علم الفَلك

Yuvarlak tepe. İki omurga kemiğinin birleştiği yer. Yavru anasını emmesin diye ağzına takılan kıl örgü. Kirman.

الفَلْكَةُ

Kozmografya âlimi.

الفَلَكِى

Aklı gidip gelmek.

فَلَّ عن فلانٍ عقْلَه ـ فَلاَّ

Kılıcın ağzını kırmak. Gedik açmak.

و ــ السَّفَ ـــُــ فَلاَّ

Körelmek.

فَلَّ السيفُ ـــَــ فَلَلاً

Kılıcın ağzındaki kırık. Kıvılcım. Sıçrantı. Kurak yer.

الفَلَّ (ج) فُلُو لٌ

Şişe mantarı.

الفِلَّةُ

Şişe mantarı ham maddesi.

الفِلَّين

Kılıçla başını uçurmak. (-o): Başında bit aramak. Terbiye etmek. Sütten kesmek.

فَلاهُ بالسّيف ـــُــ فَلْوَا و فِلاَء

Saçında bit aramak. Vurmak. Kesmek. Süzerek bakmak. Düşünmek. Denemek. İzah etmek.

فَلَى رأسه ـــِــ فَلْيًا

Çöl.

الفَلاَةُ (ج) فَلاَ و فَلَوات

Bir yaşına girmiş sıpa, tay.

الفِللْوُ (ج) أفْلاَءٌ