(=) Çiçek ve meyve çıktı. Bulut boşandı. Şişmanlıktan yarıldı.

تَفَقَّأَ

Su çukuru.

الفَقَّ (ج) فُقُو هٌ

Çiçek ve yaprak açmak. Köpek yavrusu ilkin gözünü açmak. (-o): Yarmak.

فَقَحَ النَّباتُ ـــَــ فَفْحًا

Gonca.

الفَاقَحَةُ (ج) فُقَّاحٌ

Kaybetmek. Ziyan etmek.

فَقَدَ الشىء ـــِــ فَقْدًا و فِقْدَانًا

Kaybetti. Aradı.

أفْتَقَدَ الشىء

Aradı. İnceledi.

تفَقَدَ الشىء

Kayıp.

الفقِيدُ

Kazmak. Delmek. Kırmak.

فَقَرَ الأرضَ ـــُــ فَقْرًا

Omurgası sağlam oldu. (-o): Av yaklaştı. İğreti verdi. Fakir kıldı.

أفْقَرَ

Fakir oldu. (-ilâ): Muhtaç oldu.

افْتَقَرَ

Çukurlu oldu.

تَفَقَّرَات الأرضُ

Belâ, musibet.

الفَاقِرَةُ (ج) فواقِر

Omurga dizisinden her biri.

الفَقَارَةُ (ج) فَقَارٌ

Yokluk, ihtiyaç. Yarık. Kesik. Düşünce. İhtiras.

الفَقْرُ (ج) مَفافِرُ و فُقُورٌ

Omurga kemiği.

الفَقْرَةُ (ج) فَقَرَاتٌ

(=) Alâmet, tepe. Fıkra. Cümle. Mısra. Kanun maddesi. Nükte.

الفِقْرَةُ (ج) فِقَرٌ و فِقِرَات

Fidan için açılan çukur. Gömleğin boyun kısmı.

الفُقْرَةُ (ج) فُقَرٌ

Omurgası kırık. Musluk, lüle. Yoksul. Derviş.

الفَّقَّيرُ (ج) فقرأء و فُقُرٌ

Ansızın ölmek. Sıçramak. Terslemek. Civcivi çıkarmak için yumurtayı kırmak. Öldürmek. Zorla almak. Tuzakla kuş tutmak.

فَقَسَ ـــِــ فُقُوسًا

Bir nevi kanun, hıyar.

الفَقَّوسُ

Sadece, bu kadar. Başka değil.

فَقَّطْ

Sade renkli olmak. (Daha çok sarıda kullanılır.) (-o): Yarmak.

فَقَعَ اللَّوْنُ ـــَــ فَقمًا و فُقُو عًا

Saçmaladı. (-o): Sarıya boyadı. Mafsalları çıtlattı. Patlattı.

فَقَّعَ

Sade renk. (sarı)

الفَاقِعُ (ج) فَوَافِعُ

Fâcia.

الفاقِعَةُ (ج) فَوَاقِعُ

Bira.

الفُقَّاءُ

Su kabarcığı.

الفُقَّاعَةُ (ج) فقاقيعُ

İş büyümek, zararlı hâl almak.

فَقُمَ الأمرُ ـــُــ فَقَامَةً و فُقُو مًا

İyi anlamak.

فَقِهَ الأمر ـــَــ فَقَهًا و فِقْهًا

S. müş.

فهو فَقِهٌ

Anlayışlı olmak. Fakih olmak.

فَقُهَ ـــُــ فَقَهَةً

Anlayış, zekâ.

الفَقَاهَةُ

(=) İlim. İslâm hukuku ilmi.

الفِقْهَ

Anlayışlı, âlim. İslâmî ilimlerde mütehassıs.

الفَقِهُ (ج) فقها