Yarmak. Eskitmek. Çatlatmak. Ayırmak.

فَزَرَ الثَّوْبَ و نحوه ـــِــ فَزْرًا

Çıkıntı, kanbur.

العُزْرَةُ

Korkmak. (-an): Uzaklaşmak, vazgeçmek. – Faal ve zeki olmak. Yara akmak.

فَزَّ ـــَــ فَزَّا و فَزَّازَة

Korkutmak, rahatsız etmek.

و فلانًا ـــُــ فَزَّا

Korkudan hoplattı. Rahatsız etti.

اسْتَفْزَهُ

Hafif adam. Yaban ineğinin yavrusu.

الفَزَّ (ج) أفْزَارٌ

Korkmak. (-ilâ): Sığınmak, yardım dilemek. (-min): Uyanmak.

فَزِعَ ـــَــ فَزَعًا

S. müş.

فهو فَزِعٌ

Korkuttu. Yardım etti, imdadına koştu. (-min): Uyarttı.

أفْزَعَهُ

Korkusu giderildi.

فُزَّعَ عنه

Korku. Sığınma, yardım dileme.

الفَزَعَ (ج) أفْزَّاعٌ

İmdad dileyen. İmdada koşan.

الفَزِعُ

Sığınak.

المَفْزَعُ