Yaban eşeği.

الفَرَا (ج) فِرَاهٌ و أفَرَاهٌ

Uydurma. Büyük.

الفَرِى

Bol ve tatlı su.

الفُرَاتُ

Hamilelik sıkıntısından midesi bulanmak. (-o) : İşkembeyi yarıp boşaltmak.

فَرَثَتِ الحبْلى ـــُــ فَرْ ثًا

Dağıldılar. Hamilenin midesi bulandı.

تَفَرَثَ القوم

Hayvanın işkembesindeki yem kalıntısı.

الفُرَاثَةُ

(=)

الفَرْثُ (ج) فُرُوثٌ

Yarmak. (-li) : Genişletmek. Gam ve kederi gidermek. Feraha kavuşturmak.

فَرَجَ بينالشَيْـءـيْنِ ـــِــ فَرْجًا

Parmak v.b. aralarındaki boşluklar.

التَّفَارِيجُ

İki şey arasındaki yarık. İki bacak arası. Kadın tenasül uzvu. Tehlikeli sınır noktası ve geçit.

الفَرْجُ (ج) فروج

Ferahlık.

الفَرَجُ

İki şey arasındaki yarık ve ayrık. Ferahlık. Teselli vesilesi.

الفُرْجَة

Cübbe.

الفَرَجِيَةُ

Tarak. Omuzu ile dirsek arası uzun olan kimse.

المُفَرَّجُ

Geniş.

المنفرجة

Pergel.

الفِرْجَارُ

Atı kaşağıladı. Elbiseyi fırçaladı.

فَرْجَنَ الدابة

Kaşağı. Fırça.

الفِرءجَونُ

Râzi ve hoşnut olmak. (-bi) : Sevinmek. Taşkınlık göstermek.

فَرِحَ ـــَــ فَرَحًا

Düğün.

الفَرَح

Kuş yavruladı. Yumurta civciv çıkardı. Ağaç dal budak saldı. İş meydana çıktı.

أفْرَخَ الطاءـرُ

Kuş yavrusu, civciv. Hayvan, bitki, ağaç v.b. nin küçüğü. Önemsiz kişi. Beynin ön tarafı.

الفَرْخُ (ج) أفْرُخٌ و أفْرَاخٌ و فُرُوخٌ

Tek ve yalnız olmak. (-bi) : Tek başına yapmak.

فَرَدَ ـــُــ فُرُودًا

(bi) : Tek başına yaptı. Bir ve tek yaptı. (-o) : Ayırdı.

أفْرَدَت

Fıkıh alimi oldu. İbadet için bir köşeye çekildi. (-o) : Tek tek, ayrı ayrı yaptı.

فَرَّدَ

Tek başına yaptı.

انْفَرَدَ بالأمر ِ

(=)

تَفَرَّدَ بالاَمر ِ

Müfred yapmak. Hac ve Umreyi ayrı ayrı yapmak.

الإفراد

Teker teker.

فُرَاد وفُرَادً و فُرَادًى

Tek, yalnız. İşsiz. Hurma yaprağından mamul, içerisine pirinç v.b. konan bir kap.

الفَرْدُ (ج) أفْرَادٌ

Tek. Gerdanlıkta altın ve inci arasına konan gümüş v.b. tane. Böylece dizilmiş inci. Kıymetli mücevher.

الفَرِيدُ (ج) فُرَادٌ و فراءـدُ

Yabani öküz. Müfred.

المُفْرَدُ

Bahçelerde bulunan her şeyi ihtiva eden büyük bahçe. Üzümü bol olan yer. Bitek vâdi. Cennetin bölümlerinden biri.

الفِردَوسُ (ج) فَرَادِسُ

Kaçmak. (-ilâ) : Sığınmak. Koşmak.

فَرَّ ـــِــ فَرَّا و فِرَارًا

S.müş.

فهو فارٌ و فُرُو رٌ و فُرُو رَةٌ و فَرَاٌ

Araştırmak. Denemek, imtihan etmek.

- و المر وعنه-

Parıldadı. Tebessüm etti, güldü. (-o) : Burnuna çekti.

افتَرّض

İyi. İleri gelen.

الفُرُّ

Kaçmak. Kaçacak yer.

المَفَرَ

Ayırmak, uzaklaştırmak. Çıkarmak, sızdırmak.

فَرَزَ الشىء و النَّصيبَ ـــِــ فِرْزًا

(=)Tahsis etti. Av avcının yakınına geldi.

أفْرَزَهُ

Binanın saçak v.b.

الإفْرِيزُ (ج) أفَارِيزُ

Açık, seçik.

الفَارِيزُ

Ayrılmış hisse.

الفِرْزُ (ج) أفْرَازٌ و فُرُوزٌ

(=)

الفِرْزَةُ (ج) فِرَزٌ

Arslan v.b. avını avlamak. Boğazlanan hayvan ölmeden başını gövdesinden ayırmak.

فَرَصَ الأسدُ فريسَةُ ـــِــ فَرْسًا

İsabetli bir tahminle işin iç yüzünü anlamak.

و ـ الأ مرَ فِرَاسَةً

Attan ve binicilikten anlamak. Maharet ve görüş sahibi olmak.

فَرُسَ ـــُــ فَرَاسَةً و فُرُو سَةً و فُرُسِيَةً

Avladı.

أفْتَرَس فَرِيسَةُ

Binicilik tasladı. (-fî) : İyice düşündü. Tahmin etti.

تَفَرَسَ

Binici. Süvari. Arslan. Maharet sahibi.

الفَارِسُ (ج) فَوَارِسُ و فُرْسَانٌ

İşin iç yüzüne nüfus etme mahareti. Zan ve tahmin.

الفِرَاسَةُ

At.

الفَرَسُ (ج) أفْرَاسٌ و فُرُو سٌ

Yırtıcı hayvanın parçaladığı av.

الفَرِيسَةُ (ج) فرايسُ

Aralık. Uzun zaman. 5,762 km. uzunluğundaki mesafe.

الفَرْسَخُ (ج) فَرَاسِخُ

Deve ayağının topuktan aşağı olan kısmı.

الفِرْسِنُ (ج) فَرَاسِنُ

Nebat yayılmak. (-o) : Yaymak, döşemek. Kuş kanatlarını açmak. Genişçe anlatmak.

فَرَشَ النَّباتُ ـــِــ فَرْشًا

Yayıldı, döşendi. (-o) : Yaygı edindi. Yağmura tutuldu. Yere vurdu. Üstüne çıktı. Uyudu.

افْتَرَشَ

Kelebek. Su kabarcığı.

الفَرَاشُ

Yaygı. Ev, yuva. Dilin yerleştiği yer.

الفِرَاشُ (ج) فُرُشٌ و أفْرِشَةٌ

Kelebek. Hafif akıllı adam. İnce, yufka demir ve kemik. Havuzun dibinde kalan su kalıntısı.

الفَرَاشَةُ

Döşemeci. Düğün malzemesini kiraya vererek geçinen adam.

الفَرَاش

Sergi. Şerh, açıklama. Geniş arazi. Bitkisi çok yer. Yük taşıma çağına gelmemiş hayvan.

الفَرْشُ

Elbise, diş ve resim fırçası.

الفُرْشَةُ (ج) فُرَش

Masa örtüsü.

المِفْرَشُ

Elbiseyi uzunluğuna yarmak, kesmek. Dilmek, yarmak. Fırsatını bulmak.

فَرَصَ الثو بَ و نحوه ـــَــ فَرْصً

Fırsattan faydalandı. Irzına tecavüz etti.

أفْتَرَصَ الفُرْصَةً

Keşik, sıra, nöbet. Atın kuvvet ve tabiatı.

الفُرْصَةُ (ج) فُرَصٌ

Sıra, nöbet. Göğüs ile omuz veya boş böğür ile kürek kemiği arasındaki kısım.

الفَرِسَةُ (ج) فَرِيصٌ و فَرَايصٌ

Demir keskisi. Enli ağızlı ayakkabıcı bıçağı.

المِفْرَاصُ

Genişlemek.

فَرَضَ الشىء فروضًا

Kesmsk. Tesir etmek. Takdir etmek. (-o, alâ) : Gerekli kılmak. Farz kılmak. (-li) : Tahsis etmek. Hisse ayırmak, ulufe vermek.

و ـ الشىء و فيه ـــِــ فَرْضاً

Kocamak.

فَرُضَ الحيوانٌ ـــُــ فَرَاضَةً

S.müş.

فهو فارض و هى فارض و فارضة

Bahşişlerini aldılar. (-o) : Farz ve gerekli kıldı. Bir hisse verdi. –Meseleyi çözmek için bir faraziye (hipotez) kabul etti. Yardım ve yiyecek istedi.

أفْتَرَضَ الأجُنْدُ

Şer’i miras taksimini öğreten bir ilim.

الفَرَاءـضُ

Kesik. Farz. Vazife. Hipotez. Muayyen zamanlarda verilen atıyye, maaş. Kalkan. Uçsuz ve yeleksiz ok.

الفَرْضُ (ج) فِرَاضٌ و فُرُو ضٌ

Nehrin su içelecek yeri. Liman. Kalem sapının uç takılan yeri. Duvar oyuğu. Kesik yer.

الفُرْضَةُ (ج) فُرَضٌو فِرَاضٌ

Farz kılınan şey. Muayyen atıyye, maaş. Kocamış hayvan.

الفَرِيضَةُ

Çabuk olmak. Süratli davranmak. Oluvermek.

فَرَطَ ـــُــ فُرو طًا و فَرْطًا

Öne geçmek. (-ilâ) : Takdim etmek. Acele ile göndermek. (-o) : dağıtmak.

و ـ القومَ ـــَــ فَرْطًا و فَرَاطَةً

Söz veya işte haddi aştı. Çabuk oldu. (-alâ) : Ağır yük yükledi. Acele ile hakkından geldi. (-o) : Elçi ve aracı gönderdi. Öne geçti. İyice doldurdu. Küçük çocuğu öldü. Unuttu.

أفْرَاطَ

İhmal etti, gevşek davrandı, elden kaçırdı. Terk etti. Öne geçti. Elçi ve aracı gönderdi.

فَرَّطَ الشىء و فيه

Dağıldı.

انْفَرط

Haddi aşmak. Aşırı iş.

الفَرطُ (ج) أفْرَاطٌ و أفراطٌ

Önce giden. Ölmeden önce yapılan sevap, azık. İhmal edilmiş, elden kaçırılmış iş. Acele.

الفَرَطُ الفارِيطُ

Aşırı. Terkedilmiş, zayi edilmiş.

الفُرُوطُ

Uzamak, yükselmek.

فَرَعَ الشىء فَرَعًاالشىء ـــَــ فَرَاعَطً

Üstün olmak, üstüne çıkmak. Dolaşmak. Kavga edenleri ayırıp sulh etmek. Bikri izale etmek.

و ـ الشىء فَرْعًا و فُرُوعًا

Uzadı, yükseldi. Hayvanları yavrulamaya başladı. (-fî) : Dağa çıktı. (-o) : Kanattı. Dolaştı.

أفْرَعَ الشىء

Saç ve dal kesti. Kavgacıları ayırıp sulh etti. (-fî) : Üstün oldu. (-o) : Meseleyi dallandırdı. Temel kaidelere dayanarak açıklama yaptı.Dağa çıktı.Dolaştı.

فَرَّعَ

(o) : Bikri izale etti. Başladı.

افترعَ

Dallı budaklı, kısımlı oldu. Dallar çoğaldı. (-min): Fer’i ve ayrıntısı oldu. (-alâ): Bir şey üzerine gerekti, bina kılındı. (-o) : Üstün oldu.

تَفَرَّعَ

Üst, yukarı. Uzun ve tam saç. Bir şeyden çıkan, meydana gelen.

الفَرْع (ج) فُرُعٌ

Deve ve koyunun ilk doğurduğu yavru.

الفَرَعُ (ج) فُرٌع و فَرَاع

Boş olmak. (-min): Bitirmek, tamamlamak. (-ilâ, li): Yönelmek, kasdetmek.

فَرَغَ الشىء ـــُــ فَرَاغًا و فُرُغًا

(o): Boşalttı, akıttı. İndirdi, yerleştirdi.

أفْرَغَ الإناء

Kustu. (-o): Sonuna vardı, yapabileceğini yaptı.

اسْتَفْرَغَ

Boş.

الفارِغُ

Boş yer. Boşluk.

الفَرَاغُ

Kovanın su dökülen kısmı. Gönden yapılmış büyük su kabı.

الفِرَاغُ (ج) أفْرِغَةُ

Rahatsızlık, sabırsızlık.

الفَرَاغَةُ

Kalıba dökülmüş, basılmış.

المُفَرَّغُ

Birbirine bağlı, kesiksiz.

المُفْرَغَةُ

Sık adımlarla çabuk çabuk yürüdü. Hafifi ve taşkın oldu Çok ve karışık konuştu. (-o): Vücudunu silkeledi. Yardı, parçaladı. Hakaret etti.

فَرْفَرَ

Ayırmak. Hükme bağlamak. Farklarını açıklamak. (-li): Açıklamak. Ortaya çıkarmak. (-o): İki kısma ayırmak. Açıklamak. Korkutmak.

فَرَقَ بين الشيـءـين ـــُــ فَرْقًا و فُرْقَانًا

Heyecanlanmak, korkmak. Dalganın altına girmek. Saç veya sakalı iki bölük olmak. Dişleri seyrek olmak. Tek taşaklı olmak.

فَرِقَ ـــَــ فَرَقًا

S. m.

فهو أفْرَقُ ةو هى فَرْقاءُ (ج) فُرْقٌ

İyileşti. Yavrusunu kaybetti. (-o): korkuttu. Kaybetti.

أَفْرَقَ

Ayrıldı, uzaklaştı.

فَارَفَةُ

Ayırdı.(-o)Fırkalara,bölüklere ayırdı.Taksim etti.

فَرَقَّ

Afrika kıt’ası.

إفْرِيقيا

Afrika’nın kuzeyine, Mısır’ın batısına düşen bölge.

إفْرِيقية

Bir şeyin cüz ve kısımları.

التَّفارِيق

Fark.

الفَارِقُ (ج) فَوَارق

İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ayıran. Çok heyecanlı ve korkak.

الفَارُوقُ

Fark. Saç ayrımı.

الفَرْقُ (ج) فُرُوق

Yüksek dalga. Tepe. Parça, kısım.

الفِرْقُ

Kuvvetli delil. Doğruyu yanlıştan ayırma vasıtası.

الفُرْقلنُ

Gurup. Tümen.

الفِرْقَةُ

Topluluk. Yarışmada birinci gelen at. Korgeneral.

الفَرِيقُ (ج) فُرَقلهُ و أفْرِقَةٌ

Saçın ayrıldığı yer. Yolların ayrılış noktası.

المَفْرِقُ (ج) مفَار]قُ

Kutup yıldızı. Buzağı.

الفَرْقَدُ (ج) فراقد

Birbirine çarpan iki şeyden çıkan ses. Parmak çıtlama sesi. Gök gürültüsü.

الفَرْقَعَةُ

Oğmak, kabuğundan çıkarmak için dövmek. Çitilemek.

فَرَكَ الشىء ـــُــ فَرْكًا

Oğulmuş, kabuğu soyulmuş. Ütme.

الفَرِيكُ

Dilin dibinde bulunan karşılıklı iki kemiğin her biri.

الفَرِيكَةُ

Fırın.

الفُرْنُ (ج) أفْرَانٌ

Şımarmak, taşkınlık göstermek.

فَرِهُ ـــَــ فَرَهًا

Güzel olmak. Gayretli ve faal olmak. Maharetli olmak.

فَرُهَ ـــُــ فَرَاهَةً و فُرُهَةً

Kürkçü.

الفَرَاءُ

Kürk.

الفَرْوُ (ج) فِرَاهٌ

Tüylü veya kürklü deri.

الفَرْوَةُ (ج) فِرَاهٌ

Yarmak. Ufaltmak. Elbiseyi ölçüp dikmek. Yalan uydurmak. Mesafe kat’etmek.

فَرَى الشىء فَرْبًا

Söz uydurdu.

أفْتَرَى القولَ

Yalan.

الفِرْيَةُ (ج) فِرًى

Uydurma. Tuhaf. Acayip.

الفَرِىّ