Ansızın oluvermek, başa gelivermek.

فَجَأهُ الأمْر ـــِــ فَجْثًا و فَجْأةً و فُجَاءَةً

(=)

فاجَأهُ مُفَاجَأةً وفجِاءَ

Ansızın başa gelen şey.

الفَجْأةُ الفُجَاءضةُ

Ayaklarının arasını açmak. (-o) : Yayı germek. Yarmak.

فَجَّ ـــُــ فَجًا

Geniş yol.

الفُجَاجُ

Hamlık, ham.

الفَجَاجَةُ

Geniş yol.

الفَجُّ (ج) فِجاجٌ و أَ فِجَّةٌ

Ham, olmamış.

الفِجَّ

Vadi.

الفُجَّةُ

Azmak, günaha dalmak. Bozulmak. Yemin ve sözünde yalancı çıkmak. Haktan yan çizmek. (-o) : Yarmak. (-min) : Hastalıktan iyileşmek.

فَجَرَ ـــُــ فَجْرًا و فُجُورًا

Çok kötüleşti. (-o) : Yarıp su çıkardı. Bombanın fitilini ateşledi.

فَجَّرَ

Bozuldu, günahkâr oldu. Su fışkırıp aktı. Sabah oldu. (-alâ) : Baskın yaptı.

انْفَجَرَ

Allah emrinden çıkan, günahkâr. Yalan.

الفاجِرُ (ج) فُجَّارٌو فَجَرَةٌ

Tan yerinin ağarması, sabah.

الفَجْرُ

Patlayıcı maddeler.

المتفجَّرات

Şiddetle birinin canını acıtmak, üzmek.

فَجَعَهُ ـــَــ فَجْعًا

Musibetten dolayı acı duydu.

تَفَجَّعَ

İnsanı keder ve üzüntüye boğan musibet, felaket.

الفاجِعَةُ (ج) فواجِعُ

(=)

الفَجِعَةُ (ج) فجايعُ

Turp.

الفُجْلُ

İki şey arasındaki genişlik, geniş yer. Avlu.

الفَجءوَةُ (ج) فِجَاهٌ و فُجَا و فَجَوَاتٌ