Tuğla.

الطُّوبُ

طُو بَى انظر : طى ب

Ölmek. Sapıtmak. Şaşırmak. Yok olmak. (--min) : Düşmek.

طاحَ ـــُــ طَوحًا

Öldürdü. Tehlikeye sevk etti. Dövdü.

طَوَّحَهُ

Tehlikeli yol.

المَطَاحُ (ج) مَطَاوِحُ

Ağır. Azgın deve.

الطَّادُ

Sebat. Yüksek dağ. Tepe

الطَّوْدُ (ج) أطْوَادٌ و طِوَدَهٌ

Yüksek bina. Balon.

المُنْطَادُ

Yaklaşmak, etrafında dolaşmak.

طارَ الشىء و به و حَوْلَهُ ـــُــ طَورًا و طَوَارًا

Sınır, mikdar. Mesaha. Kaldırım, tretuvar. Eşit.

الطَّوَارُ

Def’a, kere. Sınır. Hiza. Hal, durum. Nevi.

الطَّوْرُ (ج) أطْوَارٌ

Dağ. Avlu.

الطُّورُ (ج) أطْوَارٌ

Yabani.

الطُّورَانىُّ

Müshil.

الطُوسُ

Borcunu vermedi. (--o) : Hayasını çıkardı, erkeklik uzvunu kesti.

طَوَّشَ

Hadım, iğdiş.

الطَّوَاشِى و هم طَوَاشِية

Yumuşamak, itaat etmek. Ele gelmek. (--o, bi) : Alışmak, yatışmak.

طاعَهُ و لهُ طَوعًا و طاعة

Ağacın meyvesi olgunlaştı. Ele geldi. (--o) : İtaat etti.

أطاعَ

İtaat etmek.

طاوعَةَ فيه و عليه مُطَاوَعَةًو طَوَاعِيَةً

İtaate geldi.

طَوَّعَ

Güzel gösterip teşvik etti.

وـ له نفسُه كذا

Ele geçirmeğe uğraştı.

تَطَاوَعَ للاَمْرِ

Yumuşadı. Kendini itaate zorladı.

تَطَوَّعَ

Yapmaya çalıştı. Nafile ibadet yaptı.

وـ الشىء أوْلَه أو به

Gücü yetti. Yapabildi.

اسْتَطَاعَ الشىء

Emre uyma, baş eğme.

الطَّاعَةُ

Emre uyan. Müteaddiden yapılan lazım fiil.

المُطَاوِعُ

Allah rızası için cihat ve ibadet eden.

المُطَّوِّعُ

Bir şeyin etrafında dönmek. Dolaşmak. Uyku veya hayal gelmek.

طافَ حَوله و به و عليه و فيه ـــُــ طَوْفًا وطَوَافًا

Döndü dolaştı. İlgi kurdu. Yaklaştı,kuşattı. (--o, bi alâ) : Döndürdü, dolaştırdı.

أطافَ به أو عليه

(=) : 

طَوَّفَ حولَه وبه أو عليه و فيه

Çokça dönüp dolaştı.

تَطَوَّفَ اطَّوَّفَ

Bekçi. Görülen hayal. İyi hizmetçi.

الطَّائِفُ

Topluluk, gurup. Bir mezhep veya görüş etrafında birleşenler. Kısım, parça.

الطَّائفَةُ (ج) طوائِفُ

Fırkacılık, particilik.

الطَّائفيَّة

Duvar, çeper. Tulum üzerine kurulan sal. Bekçi.

الطّوْفُ (ج) أطْوَافٌ

Büyük ve çok şey, veya olay. Büyük sel.

الطُّوفانُ

Dolaşmak. Dolaşılan yer. Kabenin dolaşılan yer.

المَطافُ

Hacılara rehberlik eden.

المُطَوِّفُ

Gücü yetmek.

طَاقَهُ ـــُــ طَوْقًا وطاقَةً

(=) :

أطاقَةُ ـــُــ و عليه وله

Halka ve tasma giydirdi. Halka şekline koydu. Kuşattı. Kuvvet verdi.

طَوَّقَهُ الطَّوْقَ و به

Halka v.b. Çıkıntı.

الطَّائِقُ

(=) : Bina kemeri. Şal, atkı.

الطَّاقُ (ج) أطْوَاقٌ و طيقانٌ

Güç, kudret. Güçlükle yapılan şey. Demet.

الطَّاقَةُ

Takke.

الطَّاقِيَّة

Güç, kudret. Halka. Halka şeklinde olan. Tasma.

الطَّوقُ (ج) أطْواقٌ

Yükselmek. Yüksek olmak.

طَالَ ـــُــ طُولاً

İyilik ve ihsanda bulunmak. (--o) : Yükseklik veya iyilikte üstün gelmek.

وـ عليه طَولاً

(alâ) uzun geldi.İyilik etti.(-o,fi):İyilik etti.(-li):Atın ipini uzattı.

أطالَ

(--fî) : Uzun yaptı. (--o) : Üstünlükle yarıştı. Borcunu geciktirdi.

طاوَلَ

Uzattı. Atın ipini saldı. Mühled verdi.

طَوَّلَ الشىءَ

Uzun ve yüksek oldu. Uzağı görmek için ayağı kalktı. Uzun göründü. İyilik eder göründü. Büyüklendi. (--alâ) : İyilik etti. Tecavüz etti.

تَطَاوَلَ

Bol. Yükseklik. Güç, kudret.minnet. iyilik. Zenginlik. Bolluk. Fayda.

الطَّائِلُ (ج) طوائلُ

Tavla. Sofra.

الطَّاوِلة

Ömür. … boyunca.

الطَّوَالُ

Uzun.

الطُّوَالُ

İyilik. Zenginlik. Kolaylık. Nimet.

الطَّوْلُ

Boy. Uzunluk.

الطُّول

Devam. Gecikme. Bir ucu hayvana, diğer ucu kazığa bağlı ip.

الطِّوَلُ

Uzun.

الطُّولَى (ج) طُوَلٌ

Uzun.

الطَّوِيلُ (ج) طِوالٌ و طِيالٌ

Cömert.

طويلُ الباع

Hain. Hırsız.

طويلُ اليد

Boyunca, devamınca.

الطِّيلُ وطِّيَلُ والطِّيلَةُ

Katlamak, dürmek. Gizlemek. Aç kalmak. Mesafe kat’etmek.

طَوى الشىء ـــِــ طَيًّا

İkilenmiş, dürülmüş, katlanmış.

الطُّوَى

İç, ara. Katlanma yeri. Kin.

الطَّىُّ (ج) أطواء